MEVROUW S.N. BUSÉ - TJIONG Wanneer ik in de fraai verbouwde tuinderswoning aan de Westerterpweg aanschuif aan tafel voor een gesprek met de voormalige huisarts te Slootdorp, mevrouw Busé, komt haar echtgenoot er ook bij zitten, en vult tijdens het interview een en ander aan. Dat ervaar ik als prettig, en bovendien begrijpelijk als je beseft dat zij als huisartsenechtpaar al gedurende bijna 32 jaar hebben samengewerkt en elkaar daarbij hebben aangevuld. In 1946 komt het gezin Tjiong vanuit Indonesië, toen nog Indië, waar vader Tjiong als arts werkzaam was geweest, naar Nederland. In 1950 promoveert hij te Amsterdam in de medische wetenschappen. Al vanaf haar vierde jaar wilde zijn dochter ook dokter worden. Zij weet deze droom te verwezenlijken na een langdurige studie aan de Universiteit van Amsterdam. Op die universiteit krijgt zij, naast medische kennis, ook kennis aan een medestudent: J. D. Busé, afkomstig uit Hillegom. Wanneer hij de studie voor arts heeft afgerond gaat hij de praktijk in als waarnemer bij verschillende huisartsen in den lande. Zo valt de jonge arts van juni tot september 1961 ook in voor de dan zieke huisarts te Slootdorp, dokter Zijp. In september van dat jaar neemt dokter Busé de praktijk van dokter Zijp over. Een half jaar later krijgt hij assistentie van zijn echtgenote, die inmiddels is afgestudeerd als huisarts. In het begin moesten ze in de Wieringermeer wel wennen aan een vrouwelijke huisarts. "Misschien moest ik me als vrouw eerst maar bewijzen", veronderstelt ze nu. Overigens veel problemen heeft ze ermee niet gehad. Bovendien ging aanvankelijk haar zorg vooral uit naar zuigelingen, en die zijn niet behept met allerlei vooroordelen. Haar man deed de bevallingen, (gedurende de lange periode in de Wieringermeer ruim 3000 kinderen ter wereld geholpen!), en tien dagen later bezocht mevrouw Busé de baby en de kraamvrouw. Dan werd de baby gewogen en kreeg een hielprikje en vaccinaties, en de kersverse moeder ontving de nodige voedingsadviezen. Deze vorm van zuigelingenzorg werd aan huis gedaan, omdat door gebrek aan vervoer niet iedereen naar het zuigelingenbureau kon komen. "Zuigelingen en kleuters hebben altijd mijn grootste belangstelling gehad", zegt mevrouw Busé. "Nieuwe ontwikkelingen volgde ik op de voet, en introduceerde deze op de consultatiebureaus. Niet iedereen was altijd direct in voor de vernieuwingen". Toch heeft ze altijd heel goed kunnen samenwerken met de wijkzusters, zoals bijvoorbeeld zuster Themmen. "Ik heb van die zusters ook steeds veel geleerd", geeft ze te kennen. Vanaf 1961 werkte mevrouw Busé samen met haar man in de praktijk met apotheek aan huis. Haar man verzorgde het ochtendspreekuur, zodat zij 's morgens voldoende aandacht en zorg aan de eigen kinderen kon besteden. Wanneer haar man later op de dag visites draaide verzorgde zij de apotheek en de acute zaken, zoals opvang van ongevallen. Daarbij was steevast haar motto: "Probeer alles nog dezelfde dag af te handelen". Daarnaast draaide mevrouw Busé twee dubbele consultatiebureaus in Den Helder, Slootdorp, en in Kreileroord. 27

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2003 | | pagina 27