De geschiedenis van de Wieringermeer
in straatnamen
Dit is de titel van een werkstuk dat ik begin 2001 gemaakt heb tijdens de
cursus "Ongehoorde verhalen", die werd gegeven door de heer W. Datema.
Hier volgt de verkorte inhoud. In het Genootschapshuis kunt u het werkstuk
inkijken. Daarin vindt u ook de biografieln van alle genoemde personen.
Toen ik onderzoek deed naar personen naar wie een straat is genoemd, deed
ik een ontdekking. Als je de straatnamen in de goede volgorde plaatst kan je
de gehele geschiedenis van de Wieringermeer reconstrueren.
De Wieringermeer bestaat zo'n 73 jaar, maar lang daarvoor al werden er plan
nen gemaakt. De eerste plannen dateren van de 17de eeuw. Het water had steeds
meer land veroverd en de bevolking was erg toegenomen. Daarom wilde men het
land terug van de zee, om er vruchtbare grond van te maken en er voedsel op te
verbouwen voor al die mensen.
De eerste persoon die strijd leverde tegen het water was Jan Adriaenszoon.
"Leeghwater" kreeg hij als erenaam van de bevolking. (Leeghwaterstraat). Hij
had al verscheidene meren drooggelegd, o.a. de Beemster en de Heerhugowaard,
en moerassen in Zuid-Frankrijk. Zijn grote droom was het Haarlemmermeer
droogleg
gen. Hij schreef er een heel draaiboek voor en berekende de kosten.
Het zou ongeveer f. 3.600.000,- kosten. Voor de zeventiende eeuw
een gigantisch bedrag. De Overheid veegde de plannen onder
hoongelach van tafel.Een halve eeuw later, in 1667,
kwam Hendric Stevin( Stevinstraat) met het plan de Zuiderzee
droog te leggen. Het was een ingenieus plan, maar niet
uitvoerbaar met del7de eeuwsemiddelen. Men beschikte toen
nog niet over baggermateriaal.
Twee eeuwen later kwam er plotseling beweging in de zaak.
In 1837 was er een grote stormramp. Toen haalde men het plan van
Leeghwater uit de kast om het Haarlemmermeer droog te leggen.
Men ging aan het werk en in 1851 was de Haarlemmermeer droog.
Het plan van Hendric Stevin om de Zuiderzee droog te leggen was altijd blijven
rondspoken in de hoofden van ingenieurs en bestuurders.
11
