De watersnoodramp, 1 februari 1953 In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 teisterde een orkaan, in samenhang met springvloed, de kust en dijken van Nederland. Een ramp voltrok zich op de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden en in West-Brabant. De dijken aldaar waren niet bestand tegen de kracht van zulk een natuurgeweld. 1835 mensen vonden de dood. Ook een gedeelte van Texel verdween onder de golven, alwaar 6 reddingswerkers omkwamen. Hoewel ook in de Wieringermeer sprake was van aanzienlijke materiële schade, stond deze in geen enkele verhouding met het drama dat zich had voltrokken in het zuidwesten van Nederland. De directeur-generaal van Rijkswaterstaat, Ir. A.G. Maris, deelde mee, dat de gebieden rond het IJsselmeer van een ramp, zoals in 1916, bespaard zijn gebleven dankzij de Afsluitdijk. In onze polder, die verkeerde in de laatste fase van wederopbouw na de onderwaterzetting op 17 april 1945, sneuvelden die nacht veel verkeersborden en richtingaanwijzers onder de kracht van de orkaan. Heel veel bomen moesten het loodje leggen, waaronder een boom aan de Havenstraat te Middenmeer, die daar nog stond van voor de inundatie. In Slootdorp, zo meldde de Wieringermeerbode van 4 februari 1953, (abu- sievelijk staat er in de kop van deze krant "Woensdag 4 Februari 1952") waren van bijna ieder huis dakpannen gewaaid. Het huis van bloemisterij Schiere en vele panden van de middenstanders hadden hier veel te lijden gehad. De huizen rnet een dakkapel in de Kerkstraat werden alle beschadigd. Een houten keet, waarin arbeiders verbleven en die tevens als opslagplaats was ingericht, werd door de storm volkomen in elkaar gedrukt. In de schoorsteen bij de familie B. Toebak ontstond brand. In Middenmeer, lezen we, was het allemaal nogal meegevallen. Het zwaarst getroffen waren hier de woningen en bedrijven die de volle laag kregen, zoals de Havenstraat en Industrieweg. De meeste schade liepen de pakhuizen van Mevr. Butter en van de Fa. S. Haijtema op. Veel woningen waarvan de dakpannen waren afgewaaid liepen waterschade op door de hevige regenval die met de storm gepaard ging. "We hebben gevallen gehoord van bewoners die emmers water van slaapkamers en zolders hebben gehaald", zo lezen we. In Wieringerwerf beperkte de stormschade zich tot afgewaaide dakpannen en geknakte bomen. Hetzelfde gold vele boerderijen. Hulp via het Nationaal Rampenfonds te Den Haag, giro 9575 Op de zondagmorgen, 1 februari, dringt het via radioberichten en latere televisiebeelden geleidelijk tot de mensen door welk een ramp zich in de voorbije nacht in Zeeland en omgeving heeft voorgedaan. Reeds diezelfde dag wordt een Nationaal Rampenfonds in het leven geroepen. Onder het motto: "Beurzen open, dijken dicht" worden alle Nederlanders opgeroepen om de getroffenen en nabestaanden met geld en/of goederen bij te staan. De Wieringermeerbewoners, die uit ervaring wisten wat een dergelijke ramp betekende lieten zich niet onbetuigd. Burgemeester Loggers had al op zondag 1 februari telegrafisch aan de Minister van Waterstaat en Verkeer en het Hoofdbestuur van het Rode Kruis, in overleg met de plaatselijke landbouworganisaties, onmiddellijk hulp aangeboden voor het onderbrengen van mensen en vee in de Wieringermeer. 28 Stormschade in de Wieringermeer en hoe men zich hier inzette voor de getroffenen in Zeeland en omgeving

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2003 | | pagina 30