WAAROM DEZE JONGEREN LID ZIJN VAN
HET GENOOTSCHAP
Ik ben lid geworden van het Genootschap
omdat mijn grootvader al vroeg als pachter in de
Wieringermeer begonnen is. Hierdoor was thuis
diverse documentatie aanwezig en heeft dit al
vroeg mijn interesse gewekt voor het leven in en
de opbouw van de Wieringermeer.
Het Genootschap heeft als doel het verzamelen
en archiveren van documentatie en het
bevorderen van de kennis van de geschiedenis
van de Wieringermeer, en sluit dus prima aan op
mijn belangstelling.
Mare Bischoff Tulleken.
Ik woon al 27 jaar in de Wieringermeer en
interesseer mij al van jongs af aan voor de
historie van deze polder. Wat mij persoonlijk
aanspreekt is de opbouw van de polder, het
bepalen van de kavelgrootte, de diverse
boerderijtypen, en de ligging en opzet van de
verschillende dorpen De op- en wederopbouw
zijn gedetailleerd be- schreven en vastgelegd op
foto en film. Het is uniek dat in zo'n korte
periode van 10 jaar zoveel materiaal is
verzameld door het Genootschap, en ik verbaas
mij elke keer weer als ik de ontvangen artikelen
bekijk in de Kroniek. Het is leuk om in het
Genootschaps- huis rond te snuffelen en op zoek
te gaan naar oude foto's, Wieringermeerbodes en
verenigingsbladen. Het Genootschap bouwt een
zeer waardevolle collectie op.
Fred de Vries.
"Waarom ik lid ben geworden van het
Genootschap? Daar hoef ik niet lang
over na te denken. Mijn achternaam is
Karman. Mijn Opa was een echte pionier
zoals ze dat noemen. Mijn ouders zijn
beiden geboren in Middenmeer. Onze
familie is hier al net zolang als de polder
oud is. Wij hebben nog niet zo'n lange
historie als onze buurgemeenten, maar
eens, als onze nakomelingen oud zijn,
kunnen zij misschien hun telgen vertellen
hoe het er vroeger aan toe ging in
Wieringermeer. Waarom er een stuk zee is
ingepolderd, waar de bewoners vandaan
kwamen, en waarom we er trots op
mogen zijn dat wij "Meerpenen" zijn.
Vandaar belangrijk dat er een vereniging
is die van alles bewaard voor het
nageslacht, waar zij maar ook wij nog
van kunnen leren. Michel Karman.
Vroeger was alles anders en beter. Hoe
ouder je wordt, hoe meer dit waar lijkt, naar het
schijnt. De W'meer is nog niet oud, dus maken
wij daarom nu onze 'beste' tijd mee. Het is
daarom belangrijk van deze geweldige tijd de
normale dingen te bewaren. Feesten, zoals
schuurfeesten, kermissen en carnaval zijn op hun
hoogtepunt, of er al overheen, mede door het
teruglopen van het aantal jongeren, door regels
van de overheid en het veranderen van normen
en waarden.
Zo kunnen we bijv. bij het 125 jaar bestaan
(over ruim 50 jaar) van de polder terugblikken
op deze roerige periode dankzij o.a. het Genootschap, als de boeren zijn uitgestorven,
windmolen- parken als korenvelden verschenen. Maar zo is het ook nu als we terugkijken: met
de schop sloten spitten en drains trekken; met de vork hooi iaden lossen; met de familie met
de bus helemaal voorbij Amsterdam voor een dagje Schiphol; bieten dunnen op je knieën, en
balen piepers op je rug; elke dag een lepel levertraan, lopend naar school, thuis meehelpen,
een koud bad, piepers op het menu,Toch zal het best een mooie tijd zijn geweest, maar
nu is het grappig om er op terug te zien. Daarom is het leuk om lid te zijn van het
Lid worden van het Genootschap deed ik
niet zomaar. Ik vind het belangrijk om
vergane glorie naar voren te halen, maar
ook om bestaande gebouwen hun
verhalen te laten zeggen. Zo woonde ik
ooit zelf in het oude nood-gemeente-huis
van de Wieringermeer. "Was dat er dan?"
zie ik je denken. Jazeker, en het gebouw
staat er nog steeds. Het is nu in gebruik
als woonhuis, met een lange gang naar de
oude raadszaal, nu woonkamer.
Er staat nog zelfs "burgemeester" op een
van de balken onder de vloer, verwijzend
naar de burge-meesterskamer.
Ik beleef veel plezier aan de bijeen
komsten die het Genootschap organiseert.
Boeiende sprekers en onderwerpen. Alles
wat je nu meemaakt is morgen
geschiedenis, en misschien waard om te
bewaren.. Bert Hoogschagen.
Genootschap voor de geschiedenis van de Wieringermeer.
Mark Hakvoort.
19
