ALS MUZIEK JE LEVEN IS
op 23 maart 1919 geboren in Colijnsplaat
(N.Beveland), kwam op 13-jarige leeftijd naar de
Wieringermeer Pure armoede en werkeloosheid
dreven zijn ouders vanuit Zeeland richting de eerste,
en enige, Zuiderzeepolder. Twee oudere broers van
Leen werkten al sinds 1928 mee aan de aanleg van
de Afsluitdijk, en daarna bij de Cultuurmaatschappij
in de in 1930 drooggevallen Wieringermeer. Zijn
vader werkte sinds 1930 mee aan de Afsluitdijk,
vervolgens bij de Heidemaatschappij en weer later bij
de voornoemde Cultuurmaatschappij.
De hoogste klas van de lagere school volgde Leen op
de Wieringermeerschool aan de Kerkstraat te Slootdorp bij meester
Heerink, alwaar de eerste school- juffrouw in de nieuwe polder, juffrouw
Van Harlingen lesgaf aan de jongste leerlingen.
Van je hobby je beroep maken
Na de lagere school wilde de 13 jarige Leen Versluis naar de muziekschool
in Den Helder, maar dat ging niet door, want de 9 centen per uur die hij
verdiende bij de cultuurboerderij 'De Eerste' konden niet gemist worden.
Het bloed kroop echter waar het niet gaan kon. Leen ging met zijn oudste
broer Gilles mee naar de fanfare in Medemblik. Een jaar later werden de
gebroeders lid van de Wieringermeerfanfare. Toen dit orkest eerst om
onbegrijpelijke redenen, maar later om 'duidelijke' redenen nooit het
Wilhelmus mocht spelen, richtten de 'afhakers' in 1935 het fanfarecorps
"Soli Deo Gloria" op, waarvan de Andijker, Jac. Broer, de dirigent werd.
Dirigent Broer gaf daarnaast les in de algemene muziekleer en directie. De
jonge Leen volgde deze lessen samen met o.a. mevr. Kooijman en Kees
Bronner. Door afwezigheid wegens ziekte van dirigent Broer mocht Leen
versluis in 1942 voor het eerst tijdens een kerkdienst het orkest en koor
leiden. Tijdens de oorlogjaren ('40 -'45), lag het fanfarecorps een paar
jaar stil o.a. vanwege de inname van instrumenten door de Duitsers. In
het geheim werd met de overige instrumenten nog regelmatig geoefend bij
Bandringa aan de Ulkeweg. In 1946, toen velen weer terugkwamen na de
tweede drooglegging van de Wieringermeer, kon er weer een orkestje
worden samengesteld onder de naam "Soli Deo Gloria". Leen Versluis werd
de leider van dit corps. Daarbij dirigeerde hij in de avonduren enkele
zangkoren, o.a. te Slootdorp en in Wieringerwaard, (35 jaar lang.)
Muziek was voor Leen toen nog vrijetijdswerk. Overdag was hij
vertegenwoordiger bij de Coöperatie te Slootdorp, en in de oorlogsjaren
werkte hij bij de Controledienst voor de Voedselvoorziening, en deed
kalveren schetsen voor de Keuringsdienst voor Veehouders.
Het overlijden van zijn vader bracht Leen in de vlashandel. Hierin werkte
hij samen met Co Geluk. In dat vlas was het hard werken, maar weinig
verdienen. Toen daar bovenop het Russische vlas in West-Europa werd
Leen Versluis,
12
