gebakken.
Een rustig leven gingen zij tegemoet in hun nieuwe bungalow aan
de Leeghwaterstraat nummer 9. Daar kreeg de eerste midden
stander in de Wieringermeer van de Raad van Elf van de
Carnavals vereniging een ere-insigne en werd het echtpaar
onderscheiden met het Schild van Verdiensten voor
Wieringermeerders ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van
Wieringermeer in 1980.
Vijftig jaar getrouwd.
Klaas en Trien Kok vierden op 25 augustus 1982 hun gouden
trouwdag, ik mag wel zeggen temidden van hun dorpsgenoten.
Een prachtige dag waarop niet alleen honderden uit de hele
Wieringermeer hun gelukwensen brachten. Zoon Dik, geboren in
1935, was er ook. Dik, via de Wieringermeerschool van meester
Aalders opgeleid, kon naar de RHBS in Alkmaar waar hij in 1953
met lof zijn diploma haalde. Aansluitend volgde hij de
Rijksluchtvaarrtschool te Ypenburg en behaalde in 1957 zijn bre
vet verkeersvlieger en kwam meteen in dienst van de KLM, waar
hij het tot de hoogste rangen bracht. Zijn zoon Simon, dus klein
zoon van opa en oma Kok, ook in dienst van de KLM, feliciteerde
via een speciaal vliegtuig boven de Leeghwaterstraat het gouden
bruidspaar vanuit de lucht.
Dochter Aline, geboren in 1939, ging ook via de school van
Aalders naar de HBS in Alkmaar en studeerde af in 1957. Niet
veel later vond zij in ir Flameling haar eigen marine-officier in
Den Helder met wie zij, getrouwd en wel, een heel lange tijd in
"De West" woonde. In zijn bijzondere functie kwamen zij via
Londen, vele jaren in Noorwegen terecht, tot haar man daar zijn
tijd op had zitten. Dit gelukkige gezin met drie dochters vond in
het mooie Heiloo een heerlijk huis en ging van daar uit het
Gouden Paar van 1982 gelukwensen en het feest in grote vreug
de mee vieren.
Afscheid.
Klaas Kok heeft met zijn vrouw Trien, zijn kinderen en kleinkin
deren toch ruim twintig mooie jaren doorgebracht. Maar in de
krant van 14 november 1983 lazen we het droeve nieuws. 11
december overleed Klaas Kok, gehuwd met Trijntje Laan, in de
ouderdom van 73 jaar.
De Wieringermeerbode van de 17e december bevatte een uitge
breid in Memoriam.
Moeder Trien vond al spoedig haar bungalow aan de
Leeghwaterstraat te groot (en misschien ook te stil). Ze verhuis
de naar de dokter Hoogkamerlaan in een kleinere gerieflijke
woning, waar naast mijn ouders indertijd ook hun rustpunt had
den gevonden. Vaak zijn mijn man en ik bij mevrouw Kok op
33
