schrijven. Nu bleek het zo, dat de bakker Koorn uit Wieringen ook voor een bakkerij had ingeschreven. Vermoedelijk (en gelukkig) moet bij de toewijzing door de Directie aan de Wieringer een voorkeur zijn gegeven dan wel dat door een misverstand Kok niet voor Sluis I maar voor Sluis III had ingeschreven. In elk geval kregen zij bij Sluis III een stuk grond toegewezen. Kok en zijn aanstaande besloten in de Wieringermeer eens pools hoogte te nemen. Bij Sluis I werden al wat woningen langs de Slootweg gebouwd (waar de Zeeuw Meeuwsen kwam te wonen en een schooltje voor juf van Harlingen kwam) maar van Sluis III was wel de plaats bepaald, maar het plan niet op het terrein geprojecteerd. Na een lange fietstocht vanuit Grosthuizen langs een trekkerpad vanaf de oude dijk (nu de Alkmaarseweg) naar Sluis III, waar zij met een pontje over de Westfriesevaart moesten om het einddoel te bereiken, kwamen zij bij de genoemde palen met het opschrift "Sluis III". Daar zou dus hun bakkerij komen. Door het Bouwbureau van de Directie,waarvan het hoofd de heer Roebroek,met de bouw van dit eerste bedrijfspand zeer ingeno men was, werd het toegewezen stuk grond op het terrein vast gelegd. De aanbesteding volgde in februari 1932. In die tijd was de firma Batenburgh bezig met de bouw van woningen voor de Cultuurarbeiders aan de Havenstraat en enige weken later ook van arbeidershuizen aan de noordkant van de Brugstraat. Zo ongeveer waar nu het bedrijf van van Wieren staat, had je een arbeiderskamp voor de bouwers van de brug over de Wieringerwerfvaart en van de haven, met er bij een kan tine en het postkantoor, waar Klaas Heerschap de scepter zwaai de, een kamp waar veel volk verbleef. Vanwege de komende concurrentie hebben Kok en zijn vrouw de vorderingen van de bouw van het woonhuis en de bakkerij steeds gevolgd. Ook de bakkers uit Medemblik, Hippo en het oude land waren tuk op de broodetende klanten uit Middenmeer, dat intussen in april 1932 zijn dorpsnaam had gekregen. Opening. De bakkerij, de keuken en de winkel waren niet geheel klaar, maar het echtpaar Kok had haast. Zaterdag, 17 september 1932, werd in alle stilte hun inboedel verhuisd. Kok vertelde een halve eeuw geleden hierover,dat de verhuizer in de troosteloze vlakte vergeefs naar een dorp zocht en toen het echtpaar hem vertelde, dat hij Middenmeer had bereikt, hij ontsteld uitriep: "Man, man, moet je HIER beginnen? Hier wonen geen mensen! Kan je niet beter naar Amsterdam gaan?" Maar ze zaten hier, in het zich uitbreidende Middenmeer, op zaterdag 17 september. Maandag, 19 september, zou het eerste brood verkocht worden. 28

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2002 | | pagina 30