De voor bijna driekwart met verse melk gevulde emmer werd aan
een open oog achter de wagen gehangen, 'k Zie die emmer nog
achter de wagen bungelen. Een plankje hout dreef erin, om te
voorkomen dat door het hobbelen en schudden van de wagen de
melk eruit zou klotsen. Ik -toen bijna 5 jaar oud - besefte
uiteraard niet waarom we die dag zo met z'n allen op die wagen
opreis gingen. Mijn oudste broer reed op de oude fiets met anti-
plofbanden van m'n moeder achter de wagen. Hij moest de clan
destien meegevoerde radio, die onder een paar dekens lag, in de
gaten houden. Die mochten de Duitsers niet vinden!
Het was een mooie lentedag, die 17e april, herinner ik me. We
zongen liedjes op de wagen, zittend tussen dozen, kisten en zak
ken en rond de grote wasteil met in krantenpapier verpakt ser
viesgoed. 'k Weet nog dat we niet te luidruchtig of te uitgelaten
mochten zingen. "Nou jongens, een beetje rustig", hoor ik m'n
vader nog ons vermanen. Daaraan voelde je dat dit reisje niet
echt een pleziertochtje was.
Troosteloos steunt het dak op de 6 spanten.
Toen we vanaf de Westerterpweg via de Schagerweg over de
ophaalbrug bij Hotel Smit Middenmeer inreden, zagen we daar
nog meer boerenwagens geladen worden, en ook rijden op de
Brugstraat. We hebben daar nog een tijdje stilgestaan. Kon het
paard ook wat uitrusten. Er waren toen Middenmeerders, die m'n
vader wilden overtuigen om maar rechtsomkeert te maken, daar
16
