anderen die nieuwe Staat op te bouwen. Dagelijks reed ik met een wagentje met 4 a 5 jongens naar de Slootweg vlakbij Slootdorp, waar 'onze' koeien graasden. Het waren mooie koeien, prachtig Fries stamboekvee! Joodse meisjes wilden soms ook wel mee naar de grazige weiden, maar dat mocht niet. Voor hen waren er andere opleidingen in het werkdorp, zoals huishouding, naaien en administratie". De opleiding die de Joodse jongeren kregen varieerde per leervak van enkele maanden tot een jaar. Ze bleven meestal 2 jaar in opleiding. "Het melken, wat ze bij mij leerden, werd afgesloten met een melkdiploma". Aanvankelijk had De Jong wel wat problemen met de Duitse taal, maar al doende leerde hij vlug. Tegen de tijd dat hij 'de leerlingen' goed begon te leren kennen gingen ze weer weg bij de koeien, of om een ander vak te leren, of ze vertrokken naar Palestina. Hoewel er een synagoge in het gemeenschapshuis in het werkdorp was, togen vele bewoners vrijdags naar de synagoge in Amsterdam. Dat was naast een uitje, ook een mooie gelegenheid om in de hoofdstad bekenden te ontmoeten. 's Avonds na het werk ging Michiel de Jong vaak terug naar het werkdorp. Er werd daar van alles gedaan voor de ontspanning: kaarten, dammen, schaken, tafeltennis, voetballen, maar ook was er zang, dans en muziek. Voetballen had Michiels grote interesse. Er werd in het weekend, of door de weeks 's avonds ook wel gespeeld tegen clubs uit de wijde omgeving. Zo is er een foto van een spelmoment van een wedstrijd in Middenmeer tegen Flevo, die werd verloren door de Werkdorpers met 2 - 3. De gezelligheid trok hem 's avonds en in het weekend naar het werkdorp. Zo plotseling als De Jongs werken in het werkdorp begon, zo abrupt eindigde het ook. Na een diensttijd van ongeveer een halfjaar hield hij het voor gezien. Het was vooral de slechte communicatie van de leiding met de voorwerkers die Michiel de Jong deed besluiten zijn oude werk bij de boer in Wieringerwaard weer op te pakken. Voor de bezoldiging behoefde hij vast niet te doen. Die was heel goed voor die tijd: f. 28,- per week. Nooit heeft De Jong oud-leerlingen van het werkdorp teruggezien. Hij vindt het 'jammer' niet te hebben geweten van de reünie, die in 1981 heeft plaatsgevonden. Graag had hij oud-bekenden willen terugzien. Na een arbeidzaam leven woont Michiel de Jong nu tevreden in huize "Molenweid" te Wieringerwaard, waar hij naar zijn zeggen de vraagbaak is naar alles wat er vroeger in de omgeving was en speelde.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 2001 | | pagina 37