De grote verandering
Rond 1975 is bij veel slagerijen, ook bij Rotgans in Slootdorp het
zelf slachten stopgezet. Ten eerste, omdat alles van het varken niet
meer was te verkopen. De klanten werden steeds kieskeuriger. Ten
tweede vanwege de opkomst toen van het voorverpakte vlees in de
groeiende supermarkten, en ten slotte waren het de (te) hoge EEG-
eisen die zelf slachten steeds moeilijker maakten. Vlees werd vanaf
die tijd via grossiers ingekocht bij slachthuizen. Daarmee verdween
het ambacht van het slagersvak. Dus nooit meer de angst en
sensatie van de stier op hol door Slootdorp, die op die manier
probeerde te ontkomen aan z'n laatste uur!
Vanaf 18 november zal de winkelbel niet meer klinken op Brink 42.
Dan is er tijd voor hobby's: fietsen, reizen, museabezoek en vooral
voor de vijf kleinkinderen. Ontspanning was er al wel in de
spaarzame vrije tijd. Voor Nel tuinieren en tennis, voor Dik tennis en
voetballen bij Flevo. Samen met clubgenoot Jan van Ledden schopte
Dik het tot de selectie van het Noordhollands Elftal.
Dankbaar kijken Dik en Nel terug op een goede tijd in hun zaak in
Slootdorp, waar ze voorlopig nog jaren in hetzelfde huis aan de
Brink samen hopen te genieten van alles waar vroeger geen of
minder tijd voor was.
"'k Heb een hoop schik gehad", besluit Dik, "want ik hou van
mensen!' Juist het persoonlijk contact met de klant, dat je in de
grote supermarkten zo mist, heeft ons geholpen om steeds door te
gaan. Maar ja, er is een tijd van komen en een tijd van
643
Dik en Nel Rotgans voor de winkel aan de Brink, oktober 2001.
WJD.
