Mijn eerste wielerwedstrijd in de Wieringermeer
door Adrie Lindenbergh te Den Oever
Het juiste jaar weet ik niet meer, maar het zal in 1933 of 1934 zijn
geweest. We woonden al een tijd aan de Koggenrandweg, na eerst
een poosje in Middenmeer gewoond te hebben.
Wat mijn sportactiviteiten betreft was ik georiënteerd op Medemblik.
Ik voetbalde daar bij M.F.C. in een adspirantenelftal (tegenwoordig
heet dat junioren), later bij de senioren.
Behalve aan voetballen deed ik ook een beetje aan wielrennen, als
je dat op deze jonge leeftijd zo mag noemen. Geen wonder dat ik
mij dan ook aanmeldde toen er in Medemblik pogingen werden
ondernomen om een wielerclub op te richten. Ik had net bij
rijwielhandel Nipshagen in Middenmeer een echte racefiets aange
schaft. Dat was wel een rib uit m'n lijf, want die fiets kostte maar
liefst f. 65,-. Maar met een weekloon van f. 10,- bruto had ik die
fiets toch vrij vlot afbetaald.
De eerste wielerwedstrijd vond plaats op een zondagochtend. Dat
kwam mij goed uit, want 's middags moest ik voetballen, en dat
wilde ik ook niet missen. De wedstrijd bestond uit een rondje Wie
ringermeer met als start- en eindpunt Medemblik. De groep was
niet zo groot, en vol goede moed vertrokken we gezamenlijk vanaf
de Molen. Gezien mijn jeugdige leeftijd, (ik was toen 16 jaar), kon ik
de overige, meer oudere, deelnemers natuurlijk lang niet bijhouden,
en reed ik ai heel gauw helemaal alleen. We begonnen langs de
Koggenrandweg richting Aartswoud. Toen ik mijn ouderlijk huis
passeerde lag ik nog niet zo veel achter op de kopgroep, en mijn
huisgenoten waren opgetogen dat ik het zo goed deed. Maar al
spoedig werd de achterstand groter en groter, en ik moet zeggen
dat ik de andere deelnemers nooit meer heb teruggezien.
Bij Aartswoud moesten we even de dijk op, om daarna de Groetweg
en Waardweg te volgen. Via de weg langs het Amsteimeer ging het
richting Den Oever, waar ik iets te drinken kreeg van een van
tourorganisatoren, die met de auto meegereden was. Van Den
Oever naar Medemblik was toen nog maar een goede twintig kilo
meter.
In de buurt van de Oude Zeug was de lol er echter een beetje af,
toen ik ook nog een lekke band kreeg. Men moet bedenken, dat de
wegen toen nog geheel uit klinkerwegen bestonden, en niet altijd
even goed waren. Gelukkig was de verzorger bij me in de buurt
gebleven, zodat het euvel snel was verholpen.
Uiteindelijk kwam ik toch nog na een tocht van 60 km. op tijd
binnen om die middag nog te kunnen voetballen.
607
