vroeg de brugwachter. Na wat gemompel over borden bij Den Oever, die we
nooit hadden gezien en het betalen van f. 2,50, (een gigantisch bedrag in
die tijd), gingen de slagbomen weer omhoog. Nog nooit hebben we in zo'n
korte tijd de overtocht volbracht", zegt hij nu nog glunderend.
Ai met al heeft Theo de Boer 4 jaren in de Wieringermeer gebouwd. Later
heeft hij samen met zijn broer het bouwbedrijf van zijn vader in Drachten
overgenomen. Sindsdien heeft hij vooral in Friesland gebouwd.
Goede herinneringen heeft de nu 92-jarige De Boer nog steeds aan zijn
pionierswerk in de Wieringermeerpolder, ook al was het toen soms bar en
zwaar. Het was een uitdaging té mogen meehelpen met het opbouwen van
de nieuwe polder. Er hing een sfeer van pionieren. Dat schiep ook een
onderlinge band. "We begrepen dat we eigenlijk ook bezig waren een stukje
geschiedenis te schrijven". Met veel liefde voor z'n werk schiep hij mede 'die
mooie boerderijen'.
"Ik ga vast nog eens met mijn zoon die kant op", sluit hij ons bezoek af,
nadat we nog enkele fotoalbums hebben doorgebladerd.
WJD.
Dat hij op 12 april 1934 de plank in de kapschuur van Grin beschreef
herinnert Theo de Boer zich nog als de dag van gisteren. Dat het
teruggevonden is en een hernieuwde kennismaking met de Zuiderzeepolder
tot gevolg heeft gehad doet hem veel deugd
565
