Hillegina Olsder en het begin.
481
De Cultuurmaatschappij, dochter instelling van de Directie,
wilde zoveel mogelijk werken met bekwame arbeiders, die
zich blijvend met hun gezin in de Wieringermeer wilden
vestigen. Daarbij moest men er wel van verzekerd zijn, dat
vooral hun vrouwen voldoende kordaat en goed huisvrouw
waren, om opgewassen te zijn tegen de ongemakken, die aan
emigratie verbonden zijn.
Giena Olsder, 21 jaar oud, leerlinge aan de landbouwhuis-
houdschool Nieuw Rollecate in Deventer, deed in het vroege
voorjaar van 1931 met vele andere meisjes eindexamen. Kreeg
het diploma lerares 1andbouwhuishoudkunde op zak, ging met
een groep andere geslaagde meisjes op excursie om samen de
goede examenuitslag te vieren, naar Holland en ook naar de
splinternieuwe Wieringermeer.
Toen al verzorgde de Wieringermeerdirectie vanuit Alkmaar
propaganda-excursieswaaraan een goed geïnformeerde
voorlichtingsambtenaar was toegevoegd.
In Slootdorp, via de vlotbrug bij Kolhorn te bereiken, was
nog niet veel te zien. Een rijtje landarbeidershuizen in
aanbouw, elders al vast een paar cultuurschuren op kavels,
die door de bedrijfsboeren en hun personeel in cultuur
werden gebracht.
Mocht er dan voor de Deventer meisjes in de polder niet
veel te beleven zijn, de lezing, die de voorlichter in een
lokaal van het woonkamp Sluis I gaf, was een heel boeiende.
Zo boeiend, dat het gebodene aan Giena Olsder een totaal
andere richting aan haar loopbaan zou geven dan zij krach
tens haar opleiding van plan was te volgen.
Zij hoorde meeslepend vertellen over de vroegere inpolde
ringen, vooral over die van de Haarlemmermeer met zijn vele
mislukkingen, over het leed, dat de eerste kolonisten daar
hadden ondergaan en waar pas de derde generatie van boeren
tot een behoorlijk bestaan kwam.
Verrast was Giena te horen, dat de kolonisatie van de
Wieringermeer op geheel andere leest zou worden geschoeid.
Dat kon omdat de Staat zelf het grote werk van de afslui
ting en de gedeeltelijke droogmaking van de Zuiderzee had
ondernomen
Er zouden slechts zeer geselecteerde gezinnen tot dit
nieuwe gebied, van ruim 20.000 ha, als kolonisten worden
toegelaten. Gezinnen, die zouden worden getest op de
netheid en flinkheid van de huisvrouw,het goed bekend staan
in hun omgeving e.d.
Ook wees de voorlichter op de religie, die men aanhing,
want de autoriteiten, die met de kolonisatie zijn belast
hebben de opdracht er nauwlettend op toe te zien, dat de
Wieringermeer een afspiegeling zou worden van de gezindten,
die Nederland te zien geeft.
Voor een deel van dit selectiewerkaldus de public rela
tions manager zou een maatschappelijk werkster worden aan
gesteld. Haar taak zou niet alleen bestaan uit het selecte
ren van de gezinnen, die zich voor vestiging in de Wierin
germeer zouden aanmeldenmaar later zou zij tevens de huis
vrouwen voorlichten over allerhande huishoudelijke zaken.
