Het nieuwe raadhuis van Wieringernieer 425 De opening van het nieuwe raadhuis zou men een mijlpaal in de ontwikkeling van de Wieringermeer kunnen noemen. De bevolking, die al pionierend is begonnen in de schamele noodbehuizing, eigen aan de bezetting van een pas-Veroverd land, heeft zich langzamerhand gevestigd in solide stenen huizen, die berekend zijn op een lange levensduur. Vele gebouwen, nodig, ten dienste van de bevolking, zijn verrezen met een uiterlijk, waaruit de groeiende macht en kracht van ,de vroegere kolonisten spreekt. Maar het normale wettelijk gezag, in zekere zin het symbool van de nieuw gegroeide gemeenschap, had tot nu toe geen blijvend tehuis. Nu is dan ook dit tehuis verrezen, te Wieringerwerf, aan de rand van de nu alweer „oude" dorpskern. Die oude kern had de vorm van een rechthoek, omzoomd door brede groene stroken. Zoals hel domeinkantoor en één der kerkgebouwen is ook dit gebouw geplaatst op een hoekpunt van de rechthoek. En evenals de twee eerst genoemde gebouwen staat het raadhuis in de richting van de oude kern. De nieuwe uitbreiding, noodzakelijk geworden door een grotere bevolkingstoename, is uitwaaierend aan de oorspronkelijke rechthoek geprojecteerd. De vorm van het raadhuisplein volgt ten dele de richting van de uitbreiding. Zo staat dus het gebouw nog verankerd aan de kern van het dorp, terwijl het plein reeds de overgang vormt tot het nieuwe deel. Zonder dat hier nu direct naar symboliek is gestreefd, Is deze situatie toch typerend geworden voor de ontwikkeling van de Wieringermeer: de eerste opzet wordt reeds luttele jaren na zijn realisatie opgenomen in nog verder gaande plannen. Het is een voortdurende strijd om aanpassing en overwinning. Iets van deze strijd beleeft men in het uitwendige van het gebouw. Het is met opzet strak van verhou ding en streng van contour, als een rustpunt in de eindeloze verten van de polder en als een tegenstelling tot de wirwar van huizen, klein en verscholen tussen het groen. Wil het raadhuis méér zijn dan alleen een nuttige kantoorruimte voor het bestuurlijk apparaat, dan zal het iets moeten weergeven van het wezen van de gemeenschap, die altijd hechter en méér is dan een willekeurige verzameling enkelingen. Behalve de grote vorm van het gebouw, zijn er vele détails, die voor de beschouwer een herinnering willen zijn aan de elementen, waaruit de Wieringermeer is geborenop verschillende plaatsen vertonen metsel- en hek werken motieven ontleend aan de zee met het triomferend veldgewas daarboven. De ingang met het bordes ligt aan de voorgevel, een weinig gekeerd naar de kern van het dorp, en daardoor niet in het midden. De vierkante vorm van het gebouw met zijden van bijna 30 meter bevat rondom een aantal vertrekken, allen geschaard aan een grote hal in 't midden. Zoals in tijden, waarin de burgerij van onze oude steden een sterk gevoel voor saamhorigheid en gemeenschap had, de raadhuizen vaak een grote hal bezaten, waar ieder zich vrijelijk in kon ophouden, heeft ook dit raadhuis een centrale ruimte, die bedoeld is als „hal van de gemeente". Men mag er komen en toeven, ook zonder dat men de noodzaak van zijn aanwezigheid behoeft aan te tonen. Degene, die daar gezeten is, kan getuige zijn van het leven dat zich hier afspeelt; een trouwerij, zo goed als een raadszitting, een geboorte-aangifte en een bezoek van buitenlandse gasten. Ook zal het mogelijk zijn in deze ruimte mensen tezamen te brengen voor een concert, een toespraak of enige andere Aangeboden door het Gemeentebestuur van Wieringermeer ter gelegenheid van de officiële ingebruikneming van het raadhuis op lü September 195 5.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 1999 | | pagina 9