jaar hebben uitgewezen, dat wij deze eindkokers (37 buizen van 8 cm doorsnee) ook machinaal kunnen inbrengen, zodat ook het kopakkers leggen uit de hand wel tot het verleden zal behoren. Onze berekening is, dat er niet één greppelfrees 600 ha. per jaar kan worden ontwaterd en Voor bijv. een ontginning van 6000 ha per jaar heeft men dus 10 van dergelijke machines nodig. Met deze machines, bemand met 2 man (een rijdt en de ander verzet de jalons), kan met een handjevol mensen hetzelfde worden gepresteerd als voor 25 jaar terug met een heel leger greppelaars Wat de drainage aangaat gaan we dezelfde kant op. In de Wieringermeer werd het meeste draineerwerk uitgevoerd met de hand, maar velen zullen zich herinneren de drainploegen van Rudolf Sack (intrekken van een stalen koker), van Bruins uit Zaandam en Van prof. Visser (intrekken van houten kokers). Op mijn reis door de Verenigde Staten van Noord Amerika maakte ik kennis met de daar reeds jaren gebruikte drainsleuvengravers en sedert anderhalfjaar werkt een dergelijke machine reeds in, de Noordoostpolder. Deze verricht het werk zo goed, dat het door het beste handwerk niet te verbeteren is; het resultaat is, dat men slechts de helft van het aantal mensen nodig heeft en dat een 10 of 12-tal van deze werktuigen voldoende is voor het gehele drainagewerk van het 54000 ha grote Oostelijk Flevoland. Sommige dingen waren echter zo goed, dat ze thans nog steeds ongewijzigd worden gebruikt en ik heb daarbij op het oog de oude Ransomes 4-scharige ploegen, de oude Caterpillars, die na 15000 werkuren nog steeds hun mannetje staan. Maar zelfbinders en gewone maaidorsers kan elke oogst in een minimum van tijd geborgen worden. Deze evolutie der werkmethoden en de steeds grotere oppervlakten zijn voor de leidinggevende personen wel aantrekkelijk, maar de prettige herinneringen gaan toch nog', steeds uit naar de Wieringermeer. Daar kenden we elkaar zo veel beter dan thans het geval is in de veel grotere mensengemeenschap van de Noordoostpolder. Wij waren daar als het ware één familie die gezamenlijk haar hoogtijdagen had in bij v. een uitvoering van de Wieringermeer-fanfare waar de helft van de muziek werd voortgebracht door de gebroeders de Jong uit de Torenstraat. Wij hebben er op een Nutsavond de geboorte, meegemaakt van onze eigen Beatrix, toen onze ijverige Nuts-secretaris zijn tijd moest verdelen tussen de zorgen thuis en die in hotel Smit. Ik ken er nog, die op de daarop volgende dag zoveel van de Oranjebitter genoten, dat in de volgende dagen buisjes aspirine de hoofdpijn niet konden stillen. Wij hebben er veel genoegen met elkaar beleefd en bij dat alles moest er toch ook hard gewerkt worden. Het is zelfs voorgekomen, dat een bedrijfsleider soms zo in zijn werk opging, dat hij 's avonds nog dezelfde hoeveelheid eten en drinken mee terugbracht naar de Brugstraat, als waarmee hij 's morgens was weggegaan; zo had de administratie van loonboeken en kavelstaten hem die dag te pakken gehad. En gij, Limburgers, weet gij nog hoe ik U, de eerste dag in het Noorden van de polder rondleidde en dat het U angstig te moede werd bij het besef, dat U beneden de zeespiegel, op de bodem der zee: wandelde? Ik herinner mij nog de, zucht van verlichting van een Uwer, toen we weer boven op de dijk stonden en U enig vertrouwen begon te scheppen in de bouw var 429

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 1999 | | pagina 13