"Herinneringen.
door Marinus Meeuwsen
371
VERHUIZEN 1
Daar hangt wat in de lucht. Wat? Dat weet ik niet. Wel iets
dat anders is dan gewoon. Ligt dat aan moeder? Nee, die gaat
gewoon door. Er komt eten op tafel, 's Middags laat ze me
mijn slaapje doen. 's Avonds warden we naar bed gebracht.
Moeder werkt in huis net als anders. Ze brengt de hoenders
hun voer. Ze doet de was. Nee, wat dat betreft gaat alles ge
woon door,
Ligt het aan vader? Nee, ook niet. Hij komt maar heel weiniq
thuis. En dan is alles echt goed, als hij er weer bij is. Het
hele jaar lang werkt hij heel ver weg. Zo verschrikte 1ijk ver
van huis dat hij maar af en toe thuis komt, Dan is moeder
blij en zijn wij ook blij. Zonder vader er bij, nee, dat is
niet leuk. Hoe ver van huis werkt vader dan wel? In de
WieringermeerpolderDat is zo ver van huis dat je wel de
hele dag in een trein moet zitten om daar te komen en dan ben
je er nog niet.Dan ben je nog maar in Wierinqerwaard en moet
je nog een eind fietsen. Moeder krijgt wel dikwijls een
brief. Dat vindt ze zo fijn en dan vertelt ze ons wat vader
haar schrijft. Maar dat begrijp ik niet allemaal. Moeder
schrijft dan een brief terug. Naar Sluis I, kamer 8. Toch had
ik liever dat vader hier was.
Nee, hier ligt het niet aan dat ik voel dat er wat in de
lucht zit. Nu weet ik waardoor dat komt. De laatste weken
kwamen er heel dikwijls mensen op visite. Buren, vrienden,
familie. Ze brachten meestal een snoepje mee voor ons. Dat
was wel leuk. Maar, als ze weggingen deden ze vaak een beetje
bedroefd, net alsof ze moeder nooit weer zouden zien. Waarom
eigenlijk? Lag dat aan dat woord "veruze" dat zo dikwijls
werd genoemd? Later moesten we netjes "verhuizen" zeggen. Nu
mag "veruze" nog. Ik vroeg aan mijn oudste zus wat dat bete
kende, Ze zei dat moeder gezegd had dat we in een ander huis
zouden gaan wonen. Bij vader. Dan gaan wij ook heel ver weq
en we nemen alles mee. Waarom heeft moeder mij dat niet
gezegd? Jij begrijpt dat nog niet, denk ik. Wij gaan allemaal
mee, hoor, jij ook, en we gaan naar vader toe. Naar vader
toe, dat is fijn, maar toch is het wel griezelig naar een an
der huis te gaan. Zouden de hoenders ook mee gaan? Die zijn
zo leuk om naar te kijken. Ze hebben het altijd zo druk. En
het perzikboompje? Gaat dat ook mee? En de druiven? Ik mocht
daar al wat rijpe van opeten. Mijn zus zei dat alles mee
gaat. Dan wordt het wel goed. Laten we dan maar gauw naar
Sluis I gaan
overdenkingen van een
2-jarige landverhuizer
okt. 1931
