1 grondzuiger,
1 keileemkraan;
8 motorsleepboten,
een deel van de benodigde bakken,
en hulpmaterieel.
De as van de dijk werd uitgezet en aangegeven met dikke wilgetakken.
Op donderdag de 21e werd met het werk begonnen.
De baggermolen en de grondzuiger werden naar de winplaats voor zand en keileem gebracht
700 m uit de Wieringermeerdijk N.O. van de gaten en begon met zuigen.
De grondzuiger storte gezogen zand in onderlossers, die dan door sleepboten getrokken, naar de
gaten werden gebracht.
Daar werd het zand, 28.000 m3, gestort bij de gaten, om de helling van die gaten te verflauwen
om zo meer stabiliteit aan de nieuwe dijk te geven.
Daarna werd er 72.000 m3 zand gezogen en gestort in het tracé van de nieuwe dijk op de
bodem van het IJsselmeer voor een zandbed met een dikte van 1.80 m.
Nadat het zandbed gereed was, werd de keileem (dat bestaat uit leem, zand, grind en steen en
dat zeer compact is) gebaggerd en door de onderlossers bij de dijk gelost.
Die keileem werd op de zelfde plaats gebaggerd als waar het zand was gezogen. Het kwam van
een diepte van ongeveer 10 onder N.A.P.
Eerst werd de keileemdam, aan de binnenzijde van de nieuwe dijk gemaakt. Deze werd
onderwater zo hoog mogelijk opgewerkt, d.w.z. de sleepboten bleven de onderlossers met
keileem aanvoeren zolang men kon varen boven de gestorte keileem.
Een onderlosser kan in één keer ca. 300 m3 keileem lossen.
Aan de voet werd deze dam 12.75 m breed.
Was deze keileemdam onder water hoog genoeg opgewerkt en kon men er niet meer overheen
varen dan kwam de keileemkraan in actie. Sleepboten brachten de bakken met keileem langszij
de kraanponton, waarop de rijdende kraan stond. Nu kwam de kraandrijver in actie. Hij kon met
z'n grijper ongeveer elke twee minuten een hap keileem uit de bak nemen van 2 a 2,5 m3. Hij
bracht zo de keileemdam meter voor meter bovenwater. De dam moest 1.50 m hoog worden
tot N.A.P.zodat hij net boven water kwam. Wat later kwam er een tweede keileemkraan bij die
aan de andere kant begon. Ze werkten naar elkaar toe. De opdracht was dat deze keileemdam,
aan de binnenzijde van de dijk, zo snel als mogelijk was, boven water kwam en gesloten werd.
Hiervoor werd dan 8.700 m3 gebruikt.
Want er was haast bij dit werk.
Haast met het herstel van de dijk en dus met het droogleggen. Dit om verdere beschadigingen
aan de binnenzijde van de dijk te voorkomen.
Haast was er om de polder voor de winter en het stormseizoen weer droog te hebben, omdat
onder invloed van de wind veel stroming en daardoor uitschuring zou plaatsvinden waardoor veel
slib in de watergangen en sloten zou terecht komen.
En ten slotte was er haast opdat de polder voor de winter weer zou kunnen drogen en de
structuur zich zou kunnen herstellen.
Na ruim 6 weken hard werken werd op zondag 5 augustus '45 de keileemdam aan de binnenzij
de van de dijk om 19.00 uur gesloten. Voor het sluiten van de keileemdam was het nodig, zo
had men besloten, om een zo laag mogelijk IJsselmeerpeil te hebben. Het waterpeil werd daarom
voor het sluiten van de dam op het winterpeil gebracht n.l. - 40 cm onder N.A.P. Dat moest
worden gedaan met alleen de uitwateringssluizen van de Den Oever.
Donderdag 9 augustus d.a.v. was de keileemdam aan de binnenzijde zodanig op hoogte en
verstrekt, dat men het verantwoord achtte om de bemaling te starten.
Toen kort daarna de keileemkranen beide defect raakten en de weersomstandigheden minder
10
340
