bleven hun petroleumtoestellen trouw en alleen om
het "vreemde koken" maar ook om de investering.
Voor zover nodig leerde juffrouw Olsder de vrouwen
op electrisch koken.
Heimwee
De eerste dagen had men het druk met de woning in
orde te brengen en de tuin aan te leggen. De man
had zich inmiddels bij de directie gemeld en hem
was gezegd bij wie hij moest werken en hoe hij er
moest komen. Natuurlijk was er naar zijn schop ge
keken want die moest hij zelf meebrengenDe mannen
gingen s-morgens vroeg op pad en kwamen s-avonds
pas na zes uur thuis.Ze fietsten in groepen over
de schelpenpaden en trokken zich met pontjes over.
De kinderen gingen na 16 augustus 1932 naar een
nieuwe school met een nieuwe juf of meester en
steeds meer andere kinderen. Ze vermaakten zich
best vooral in de zomer.
De vrouwen hadden al vlug één of meer kostgangers.
Was ieder de deur uit dan viel de stilte. Natuur
lijk hadden ze veel werk.Stofzuigers en wasmachines
had men niet.Ondanks al dat werk stoorde de stilte.
In de vorige woonplaats liep je dan even naar "huis"
naar een vriendin of naar een gezellige buurvrouw.
Na een kopje koffie of thee ging je weer opgewekt
naar huis. Maar hier? Je kon niet even een bood
schap. Je kende niemand. De buurvrouw sprak Fries
terwijl je zelf b.v. van Walcheren kwam. De dagen
waren eenzaam en lang en menig traantje werd weg
gepinkt. Als je nog een klein kind had,kon je even
wandelen. Je zag dan huizen en daar achter een on
afzienbare vlakte.
Zelf heb ik heel veel heimwee gehad.Als kleuter van
16 maanden was ik gewend 1s-morgens bij opoe Timmer
mans een boterhammetje te eten met een kopje melk
-293-
