woensdag 8,mei 1946
Bomen rooien en bomen planten, te Wieringerwerf is een begin gemaakt met het rooien van de
dode bomen, welk karwei werd opgedragen aan de aannemer C. Nieuwenhuis te Heiloo. Hier
en daar blijken enkele populieren ondanks het feit dat zij lang in het water gestaan hebben toch
nog niet geheel dood te zijn en reeds enkele groene blaadjes hebben. Speciaal enkele populieren
van de soort 'Robusta' schijnen hun naam eer aan te doen.
Oprichting van de Partij van de Vrijheid,
in een goed bezochte bijeenkomst werd zaterdag j.1. overgegaan tot oprichting van de afdeling
Wieringermeer van de partij van de Vrijheid. In het voorlopige bestuur werden de heren Hoekenga,
G. Schuiringa en S. Breebaart gekozen.
Wieringermeer herdenkt de bevrijding,
wij kwamen in eigen huis bijeen.
Na een kort welkomstwoord door
burgemeester Loggers zong een meisjeskoor
onder leiding van de heer Jac. P. Burger
liederen uit Valerius Gedenck-clanck.
Pastoor Langedijk schetste het jaar van
de bevrijding voor de Wieringermeer als
een jaar van ballingschap.
Dominee J.Germans ging in op de
betekenis van de woorden van dichter
Da Costa:
"Zij zullen het niet hebben,
ons oude Nederland!".
Tijdens de pauze werden nationale
liederen gezongen, gecollecteerd voor de
Stichting 1940-1945 en anderen boden thee
of koffie aan.
Mevrouw Gerritsen-Broer en mejuffrouw
B. Broer brachten op voortreffelijke wijze
enige welgekozen liederen ten gehore.
Dominee L.J. Goede hield een beschou
wing van de geschiedkundige overzicht van
de vijf oorlogsjaren. Met o.a. wat bracht
A.C. de Graaf en Catr. Douma en vele
anderen ertoe hun leven te geven voor ons
vaderland?
Wij zijn weer thuis, met deze woorden
ving Ir. A. Ovinge het slotwoord aan en
beëindigde deze herdenking.
STICHTING
1940 - 1945
190
Schouder aan schouder hebben wij gestaan in het ver_-.
zet tegen den "overweldiger.Geen moeilijkheid, geen
verwikkeling, geen levensgevaar kon ons' in verwarring-
brengen, want altijd was daar dat lichtend symbool aan
de horizon, de vrijheid van ons. Vaderland. En één voor
één zijn ze naast ons gevallen, onze vrienden, vast gelo.
vend in de toekomst van het vaderland, in de toekomst
van hun gezinnen, in ons.
Ja zij geloofden in ons, zooals wij in hen, zooals man.
nen op elkaar vertrouwen, als zij tezamen voor een Zaak
staan, waarvoor het waard is ook te sterven, als het moet
"Er was een verbond gesloten tusschen ons,, niet opge
schreven, noch uitgesproken, maar gegrift in onze harten.
En dit verbond is pet ongeschreven testament geworden
van hen, die het leven in de strijd gelaten hebben. Het
vertelt ons, dat zij hun vrouwen en hun kinderen in
hunstervensuur'aan ons opgedragen hebben, dat zij de
toekomst van hun gezinnen in onze handen stelden.
'Hoe zwaar is die taak. Wij kunnen zoo weinig doen.
Geen vriendschap, geen bijstand, geen geld kan het offer-
evenaren, dat in die gezinnen gebracht is, ja iedere dag
weer gebracht wordt.
EoJwh ook..:,.Moe moot is die taak. Wij vervullen er de-
onuitgesproken belofte, de plicht der dankbaarheid in,
aan hen, die 'hun leven gaven. Velen hebben het als
vanzelfsprekend begrepen en zijn stilzwijgend aan het
werk gegaan, het Stichtingswérk. Wat doet. U
ALLEEN EEJR.BIED IS NIET GENOEG
Vele jongemannen^ zijn in de Meidagen van 1940 voor
ons Vaderland gevallen. Wat wordt er gedaan voor hun
gezinnen Weinig of niets.Dit moet anders !'Er moet
materieel steun worden velleend aan de gezinnen van
hen, die in concentratiekampen of voor vuurpeleton hun
leven lieten. Zij gaven allesgeeft U maandelijks
iets U kunt Uw bijdrage deze week doen bij de Collec
tanten welke U komen bezoeken, terwijl TJ zich als con.
bribuant kunt laten Inschrijven, waarbij U maandelijks
een bedrag kunt geven.
Steunt de inzamelingsactie van de Stichting 19401945
