In deze laatste plaats werd ik benoemd en trad
op 1 juni 1939 in dienst, het Openbaar Lichaam
was gevestigd aan de Raadhuisstraat, nu Prof.
Granpréstraat te Wieringerwerf.
Secretaris Blaauboer bemiddelde bij een pension
en dit had niet beter gekund. In pension bij
de familie Bronner aan Terpstraat 7. Tot mijn
huwelijk heb ik daar heel prettig gewoond en
mijn vrouw en ik hebben tot aan hun dood een
vriendschappelijke relatie met hen onderhouden.
De Brommer's waren hele fijne mensen.
Bij het Openbaar Lichaam waren destijds
werkzaam S. Smeding als voorzitter, Mr. R.
Kooiman, later burgemeester van Purmerend,
de heer Vogelaar als gemeente-ontvanger en
A.N. Winkel. Als secretaresse werd benoemd
Joke de Grood, schoonzuster van de heer
Aalders, later gehuwd met de opvolger van
Vogelaar, de heer Cramwinckel naderhand
burgemeester van Grootebroek.
Zoals u wellicht bekend zal zijn werd
na tientallen jaren van discussie de Wet tot
afsluiting en drooglegging van de Zuiderzee
aangenomen. De eerste fase van dit project
betrof de aanleg van de Afsluitdijk en de
drooglegging van de Wieringermeer.
Op 7 mei 1930 stelde de Minister van Water
staat de Directie van Wieringermeer in, officieel
genaamd: Dienst voor in Cultuur brengen van
in de Wieringermeerpolder drooggevallen
gronden. In augustus 1930 viel de Wieringer
meer droog en kon het ontginningswerk een
aanvang nemen. De zorg voor de zich in de
Wieringermeer te vestigen personen viel onder
de gemeenten Winkel, Barsingerhorn, Anna
Paulowna, Medemblik en Wieringen. Tussen
de Directie van Wieringermeer en genoemde
gemeenten kwam een taakverdeling tot stand.
De Directie kreeg de zorg voor de bebouwing
en de aanleg van de dorpen, de grondwerken,
de politie en brandweertaken. De omliggende
gemeenten zorgden voor de bevolkingsadmini
stratie, het onderwijs, de armen- en werkelozen-
zorg. Tussen de gemeenten deden zich als
gevolg van de verschillende beleidsopvattingen
wel conflicten voor.
Gezien de ervaringen met vroegere
inpolderingen besloot men op den duur tot één
gemeente Wieringermeer te komen. Vooraf
gaande aan deze totstandkoming werd op 17
januari 1938 het Openbaar Lichaam de Wierin
germeer ingesteld.
Naast de ambtelijke bezetting van deze secreta
rie waren vier vertegenwoordigers van bevol
kingsgroepen benoemd, te weten een landbou
wer van een groot bedrijf, een landbouwer van
een klein bedrijf, een middenstander en een
landarbeider.
Tussen het Openbaar Lichaam en de Directie
van Wieringermeer bestonden zeer nauwe
onderlinge contacten. Zo waren de voorzitter
van het Openbaar Lichaam en de Directie van
Wieringermeer dezelfde persoon te weten de
eerder genoemde heer Smeding.
Toch werd dit Openbaar Lichaam eerder dan
oorspronkelijk de bedoeling was, al op 1 januari
1941 (met terugwerkende kracht) omgezet in
de gemeente wieringermeer. Toen de gemeente
werd ingesteld moest er ook een burgemeester
worden benoemd. Het ambt werd van 1 juli
1941 door de heer SSmeding vervuld, terwijl
de waarneming vervolgens werd voortgezet
door Peters, burgemeester van Medemblik,
eertijds wethouder samen met A.C. de Graaf
van het Openbaar Lichaam. Met ingang van
15 augustus 1941 werd de heer G.G. Loggers
als eerste burger benoemd, voordien burgemees
ter van Barsingerhorn.
Helaas is deze ambtsperiode in de bezettingspe
riode van korte duur geweest, want op 13 juli
1942 werd de heer Loggers opgeroepen voor
een vergadering in Haarlem bij de Beauftragte
en werd samen met enige andere collegae
afgevoerd naar het kamp in Sint Michielsgestel.
Hij werd door de bezetter met onmiddellijk
ingang ontslagen. In zijn plaats werd Aris Saai
benoemd. De heer Saai was landbouwer aan
de Medemblikkerweg. Na de oorlog is hij
berecht en veroordeeld tot 3 jaar internering
en uit kiesrecht gezet. Hij heeft na zijn
vrijkomen een boerderij op Texel betrokken
en is in 1995 overleden op het eiland.
pag 156