Het bestuur van het Genootschap van de Geschiedenis van
Wieringermeer wenst u en de uwen prettige feestdagen en
een gezond 1996
Wij hopen dat onze vereniging in ledental verder mag gaan
groeien en dat wij samen met u een aantal zaken verder kunnen
gaan ontwikkelen.
Onze eerste bijeenkomst in 1996 is op 25 januari in Smit
Horeca en hopen u daar te ontmoeten.
50 jaar geleden was de Wieringermeer weer droog,
maar wel voor de tweede keer.
Maandagmiddag 11 december 1995 heeft Hoofdingenieur de heerP. Kieft, directeur Rijkswaterstaat
van de provincie Noord Holland een beeld onthuld nabij het gemeentehuis van Wieringermeer. Dit
beeld herinnert aan de drooglegging en herrijzenis na de inundatie door de Duitsers op 17 april 1945
Deze drooglegging was de tweede, in de korte geschiedenis van Wieringermeer.
Vijf dagen na de bevrijding, al op 10 mei, brengt een koerier een brieije bij ZZW van de Provinciale
Waterstaat Noord-Holland voor ir. De Blocq van Kuffeler, hoofd van dienst. Het was een verzoek,
mede namens het "Heemraadschap de Wieringermeer", om voorbereidingen te treffen voor het herstel
van de dijk. Die brief was het gevolg van het al plaatsgevonden hebbende contact, ondanks de slechte
verbindingen, tussen het Heemraadschap en de nabij de Polder gestationeerde personeelsleden van
ZZW. Door het departement van Waterstaat en het Algemeen College van Commissarissen van de
Wederopbouw wordt op deze vraag bevestigd geantwoord. Op woensdag 13 juni '45 werd het bestek
aanbesteed en viel ten gunste van firma C.J. v.d. Hoeven te Zoeterwoude uit.
Op 20 juni, één week na de aanbesteding voerde de aannemer al het eerste materiaal aan. Te weten:
een baggermolen, een grondzuiger, een keileemkraan; twee andere kranen, een bakkenzuiger, een
tiental motor-sleepboten, zeven elevatorbakken, vieronderlossers, twaalf zolderbakken en hulpmateriaal.
En vanaf dat moment werd dag en nacht en ook de zaterdag en zondag gewerkt. Begonnen werd
met het storten van zand, terwijl spoedig daarna de eerste keileem werd gelost door onder lossers.
Hiermee werden de keileemdammen onder water zo hoog mogelijk opgewerkt.
Zondag 5 augustus 1945 om 19 uur viel de laatste bak keileem in het gat en de Wieringermeerdijk
was weer gesloten. Daarna werd weer gelijk hard doorgewerkt om zo snel mogelijk op de juiste
hoogte te komen om te kunnen gaan pompen.
Op donderdagmiddag 9 augustus kon met de bemaling worden gestart en zou de Wieringermeer
langzaam weer gaan droog vallen. Bij het langzaam aan droogvallen van vooral de hogere gedeelten
van de Wieringermeer werd de drang van de pachters om weer naar huis te keren zeer groot.
Trouwens zijn er enkelen geweest, die geen dag hun boerderij alleen hebben gelaten. Van de heer
-131-
