Het Joodse Werkdorp Nieuwesluis in de Wieringermeer 1934-1941 Lilian Peters heeft op 23 november 1995 in Smit Horeca een lezing gehouden over dit werkdorp voor een grote schare. Zij heeft aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam de studie maatschappij-geschiedenis gevolgd en afgerond met een doctoraalscriptie in 1993. Het gaat over de vakinhoudelijke en ideologische voorbereiding van Joodse vluchtelingen in Nederland op emigratie naar Palestina Israël. In haar lezing heeft ze veel uit haar scriptie voorgelezen en hieronder vindt u veelal de letterlijke tekst van haar. In haar voorwoord schrijft zij, weinig onderwer pen in de hedendaagse geschiedenis zijn zo emotioneel geladen als de vestiging van de staat Israël. Ik was mij dit niet bewust toen ik in 1988 besloot om mijn afstudeerscriptie te schrijven over mijn geboorteplek: het gehucht Nieuwesluis in de Wieringermeer dat bestond uit een proefboerderij een smederij, een paar houten barakken en vier houten huizen. Omdat niemand mij kon vertellen waarom het in de volksmond "Jodenkamp" werd genoemd, besloot ik dit uit te zoeken. Ik ontdekte dat het in de jaren dertig een opleidingscentrum was geweest voor Joodse vluchtelingen uit Duits land, Oostenrijk en Polen. Tussen 1933 en 1940 vluchten, als gevolg van de nazi-vervolgingen, tienduizenden Joden uit Duitsland, Oostenrijk en Polen naar ons land. Ongeveer 680 gevluchte jongeren kwamen naar het 'Joodse Werkdorp Nieuwesluis' terecht. Dit was begin 1934 opgericht door de Stichting Joodse Arbeid, met het doel om door een agrarische of ambachtelijke opleiding de emigratiekansen van de vluchtelingen te vergroten. Het Werkdorp was gelegen in de enkele jaren daarvoor drooggemalen Wieringermeer. Ruim 200 van deze vluchtelingen kozen, voornamelijk uit zionistische overwegingen, Palestina als bestemming. Ongeveer 325 leerlingen zijn naar andere landen geëmigreerd. Op het moment van de Duitse inval in Nederland, 10 mei 1940, was het Werkdorp één van de zeven opleidingscentra voor Joodse vluchtelingen in Nederland. De andere zes centra waren uitsluitend gericht op emigratie naar Palestina en derhalve volledig zionistisch. In het Werkdorp, zoals het opleidingscentrum in de Wieringermeer werd genoemd, waren ook niet-zionisten in opleiding en emigreerde men ook naar andere landen dan Palestina. Wel was het Werkdorp, net als de overige centra, aangesloten bij de Hechalutz. De opkomst van de nazi's onder leiding van Adolf Hitier. Aan het begin van de 20ste eeuw was in Europa het communisme sterk in opmars. De geslaagde Russische revolutie van 1917 versterkte de aanhang van deze ideologie. Hiermee groeide tevens het verzet tegen van niet-communisten. Dit leidde in Duitsland tot een openlijke confrontatie tussen nationalisten, socialisten en communisten. Op 9 november 1923 pleegde een kleine extreem- nationalistische National Sozialistische Deutsche Arbeiters Partei (NSDAP), onder leiding van Adolf Hitier een mislukte coup. Hitier werd veroordeeld tot vijf jaar gevangenschap. Mede door een zware economische crisis, hoge inflatie en een stijgend aantal werklozen groeide de aanhang van het nationaal socialisme. Bij de parlementsverkiezingen van 1930 kreeg de NSDAP 107 zetels en de Kommunistische Partei Deutschland 77 zetels van de 577. De partijen bevochten elkaar zowel in het parlement als op straat. Op 30 januari 1933 werd Hitier benoemd tot premier. De nieuwe regering begon al snel met de onderdrukking van communisten en sociaal democraten. Op 28 maart 1933 begon de NSDAP met de maatschappelijke isolatie van de Joden door op te roepen tot een boycot van Joodse bedrijven, diensten en vrije beroepen. (dit betekent in het hebreeuws pionier. Tevens de naam van een internationale zionistische beweging die in de Eerste Wereldoorlog is opgericht en tot doel had Joden buiten Palestina door een ambachtelijke of agrarische opleiding en scholing in de zionistische ideologie en het Hebreeuws voor te bereiden op emigratie naar Palestina en de opbouw van een Joodse staat aldaar.) -13 9-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 1995 | | pagina 11