Genootschap beluistert Danner Ui AJISUax ^trxrrAsi- -7* de lezing van mevrouw Danner zal de komende kroniek geplaatst worden. J i Dinsdag 19 april 1994 Op de laatste ledenvergadering van dit seizoen was mw. H. Danner van de provinciale monumenten zorg te gast bij het Genootschap voor de Geschiedenis van de Wierin- germeer. Danner sprak over 'Dijken in West-Friesland'. „Ik zou mijn hele leven achter de dijken kunnen zitten", aldus Danner. Ze strijdt er voor om de Omringdijk met wielen en kleiputten op de monumenten lijst te krijgen. „De indijking van de Wieringer- rneer was een herdijking. Ooit heeft het eiland Wieringen al vast geze ten, maar door stormen en overstro mingen werden stukken dijk wegge slagen. Met dia's van oude kaarten en luchtfoto's van Engelse vliegers door de RAF genomen, waren in het water tracés van oude dijken te zien. Uit boringen en opgravingen weet men dat er al voor 1335 een dijk was tussen Medemblik en Kolhorn. De topografischedienst in Emmen be waart hiervan rapporten en foto's. Altijd was er de strijd tegen het water. De Omringdijk die West- Friesland begrenst is totaal 140 ki lometer vanaf die dijk heeft men een prachtig uitzicht over het land tus sen Hoorn en Enkhuizen. De vele bochten en slingers die de dijk maakt, zijn ontstaan door dijkdoor braken. Langzamerhand is de Om ringdijk steeds hoger gemaakt. Dijkdoorbraken werden met wielen, dus rondingen heel erg bochtig. De Schager- en Niedorper Koggedijk- heeft vele kronkels en is nu als mo nument aangevraagd. In 1733 gebeurde er iets ver schrikkelijks. De paalworm kwam met de VOC-schepen mee. Die knaagden de palen omver. Toen werd een steenkant aangelegd en die is er nog steeds. Bij de Vier Noorder Koggen is men begonnen. Kleiput ten zijn kleine watertjes waar men de klei uitgehaald heeft om de dijk te maken. Het ligt in de bedoeling dat wielen en kleiputten ook op de monumentenlijst komen, veel re creanten genieten er van. Vroeger werd er veel wier ge bruikt rond heel de Zuiderzee, dat was ondoordringbaar. Daar is Wie- ringen naar genoemd. Op het mo ment dat de zee niet meer in kon bre ken gebruikte men zand. Een land schap met dijken van grote waarde ziet men tussen Sint Maarten en Eenigenburg en ook tussen Lam- bertschaag en Aartswoud. De dijken hebben geen zeewerende functie meer maar ze hebben nog wel hun oospronkelijke hoogte. Met afgra ving en huizenbouw treden krasse veranderingen op. Dat is te zien in Zwaagdijk en On- derdijk van zo'n 30 tot 50 jaar gele den. Kolhorn is een goed bewaard dijkdorp. De inwoners waren vroe ger in hoofdzaak bij de zeevaart be trokken". „In de Wieringermeer ligt een keileembult in het land van De, Bont, dat vertegenwoordigt een his torische waarde dat behouden zou moeten blijven", werd uit de zaal opgemerkt. Overigens meldde voorzitter J. de Graaf dat er nog enkele videoban den te bestellen zijn van de film over Middenmeer, die in de zomer van 1966 is opgenomen. KOCQRAS AB*L(iZ AflDPOLOE.Ro SITUATIE SCHAAL yFtf ZUIDER V VALKOOCl HAWflQHU VLRKLARIHCj: KUST VAM MOORÜ-HOLLAND 1350 VERDWENEN DUKE.f1 (in 5E WIERINQERNEER PLAATSELUK TE.RUQQE.VOriDE.ri LATER QE.LE.QDt DUKEN OUKEN QELEQQ TUSSCHtn I9£S tri tSJO VONDSTEN: AARDEWERK, QEBRUIKS VOORWERPEN; o WATERPUTTEN; WONINQEN (FUNDAMENT- Sleuven);^* kerk JU* wATERMOLtnS; X wrak .v^w paalwerk vt aar-tswovo pag. 39

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek Historisch Genootschap Wieringermeer | 1994 | | pagina 6