8
had namelijk wel materiaal nodig om de producten te kunnen
vervoeren. Ook schafte hij een paar witgeverfde melkbussen aan.
Daarna moest je dan maar kijken of er mensen waren waar jij als
melkboer de melk mocht leveren. Dat het allemaal niet vanzelf ging
zal eenieder begrijpen. Later werd de handkar verruild voor een
bakfiets, waarmee Piet een gedeelte van Limmen voorzag van melk
en andere producten. De overige klanten werden in de loop der jaren
bediend door diverse knechten. Maar de aanhouder wint. Na verloop
van tijd werd er toch een goed resultaat geboekt. Niet alleen de
melkzaak ging vooruit, ook kreeg het echtpaar gezinsuitbreiding. Zo
werd zoon Jan als eerste geboren in 1920. Hij werd later hoofd van
de Corneliusschool in Limmen. Jan heeft daar tot aan zijn pensioen
gewerkt.
Zoon Jan was een geboren en getogen, echte Limmer. Hij was lid van
het zangkoor en zat in veel verenigingen en commissies. Vijf jaren
later, in 1925, kwam zoon Kees ter wereld. Die ging vanaf de lagere
school naar het missiehuis in Driehuis. Dat vond men prachtig, want
in die tijd was het zo dat het veel aanzien gaf als je een zoon had die
voor priester studeerde. Alleen zag Kees na enige jaren toch in dat
dit niet zijn juiste keuze was. Hij is dan ook meteen maar doorgegaan
naar de kweekschool in Beverwijk. Daar studeerde hij verder af en hij
ging door met een studie Frans. Hij heeft zowel in Santpoort als in
Alkmaar Franse les gegeven. Helaas is Kees op een veel te jonge
leeftijd van 65 jaar overleden.
Zes jaar later (1931) werd Gerard geboren. Gerard voelde zich
verplicht zijn vader niet in de steek te laten. Dit kwam omdat zijn
broers hun werk in het onderwijs hadden gevonden. Hij is vanaf zijn
dertiende tot aan zijn vijfentwintigste jaar bij zijn vader in de zaak
gebleven.
Piet Duijkersloot had naast zijn ondernemerschap van melkboer
echter nog een mooie en bijzondere hobby. Hij kon enorm goed
schrijven.
Hij schreef wensen en levenslopen voor diverse mensen, die een
feestje hadden. Als hij tijdens zijn werk een ingeving had wat hij voor
zijn hobby kon gebruiken dan stopte hij even om dat dan maar even
op te schrijven. Zijn loflied op Limmen zal bij vele Limmers bekend
zijn. Het is zelfs tijdens een begrafenis van iemand van de familie
Winder gezongen. Zo heeft hij velen, niet alleen inwoners van
