54
Hoe ging het verder in huis?
“Omdat de kinderen groter werden hadden we meer ruimte in huis
nodig. Zodoende is hier het nodige verbouwd. Mijn moeder zei op een
gegeven moment: “ik kan ook wel bij Tante Sien gaan wonen, hoor.”
Dat is de vrouw van Willem. Eigenlijk was het niet zo'n gek idee. Want
daar was ruimte genoeg. Wij hebben haar spullen op de platte wagen
verhuisd naar het huis naast ons. Dat deed je zo in die tijd. We kunnen
wel zeggen dat het haar nooit te veel was om te helpen en om op de
kinderen te passen. Het was een goeie tijd samen.”
Gingen jullie weleens een dagje uit, Gré?
“Elk jaar gingen we naar de veemarkt in Purmerend. Je moest dan ‘s
morgens heel vroeg weg. We zijn weleens om half elf 's morgens weer
thuisgekomen. En dan zeiden we tegen elkaar: “wat zijn we weer
lekker op vakantie geweest!”
De vrouw van Bart van Ome Kees, Janie, ging ook een keer mee. Wij
gingen samen de markt over. Op een gegeven moment keek ik naar
Janie en dacht: 'het lijkt wel alsof zij Ze had een broodje
meegenomen, maar ze had niets aan mij verteld. Toen we allebei bij
een kraam stof uitzochten voor een positiejurk, werd alles duidelijk
natuurlijk. Zij was in verwachting van Marrie en ik van Trudie.
Meestal nam ik lekkere verse broodjes en drinken mee als we op pad
gingen. Op een gegeven moment konden we onverwachts met z’n
zessen naar Opmeer. Ik dacht: we kopen daar wel wat. Achteraf zijn
we maar een half dagje weggeweest, en waren daar al honderd
gulden kwijt. Dat was toch te gek! In die korte tijd bleek onze nieuwe
melktank gebracht te zijn, die hadden ze zo in de voortuin gezet. Nooit
gaan we weg, en dan gaan we eens een keer, en dan hebben we
zuks weer!
Vissen deden we ook graag of op de fiets naar de duinen om bramen
te plukken. Dan zeg je nog zo: “jongens, niet van de duinen af crossen
hoor!” Maar Hanneke ging natuurlijk wel weer en ja wel hoor, over de
moeten de potlammetjes zelf voeden, dat doen wij door middel van
een emmer met spenen eraan.
Het kan ook weleens misgaan, daar ontkom je niet aan. Het valt niet
mee als er een dood lam in zit, door de stank en zo. Het gebeurde
een keer dat wij net zo'n nare geboorte hadden, en dat wij toen tot
overmaat van ramp die dag shoarma moesten eten.”
