HET VERHAAL VAN FRANS PRINS
34
Een prins gaat ons verlaten.
Het kwam de stichting ter ore dat onze inwoner de heer Frans Prins
ons mooie dorpje Limmen spoedig zou gaan verlaten. Na heel veel
jaren hier naar tevredenheid te hebben gewoond, gaat hij op zijn oude
dag wonen bij zijn zoon Toon in Tuitjenhorn. Daar heeft hij bijzonder
veel zin in, maar hij vindt dit ook een emotionele stap.
Vele Limmers zullen Frans Prins kennen van de man met zijn
bijzondere kledij. Hij droeg nagenoeg altijd een knickerbocker. Dat is
een pofbroek die net onder de knie reikt. Daarbij rookte hij steevast
een dikke sigaar en tot op heden smaken de sigaren (hoewel er veel
minder worden opgestoken dan voorheen) hem nog steeds heel
goed. Ook kennen wij Frans van de tijd dat hij prins carnaval in ons
dorp is geweest. Maar wat hij vroeger in het dagelijks leven heeft
gedaan en waar hij zich nu nog mee bezighoudt, zal een aantal onder
ons misschien niet weten. Wij hebben hem daarom gevraagd zijn
levensverhaal voor ons op te schrijven. We waren verbaasd over de
vele en vooral kunstzinnige bezigheden van deze markante man.
Het verhaal
Ik ben geboren in Schoten, thans gemeente
Haarlem op 31 maart 1927.
Wij woonden aan de Schoterweg in een
mooi groot huis waar ik een plezierige jeugd
had. Ons gezin bestond uit zeven personen:
mijn ouders, drie broers, een zuster en ik
dan. Ik was de jongste en zover ik mij kan
herinneren de lastigste (zegt men).
Ik ging op school bij de nonnetjes,
vervolgens naar het lyceum bij de paters
Augustijnen in Overveen. Daarna ging ik
naar de machinistenschool in Amsterdam.
De Tweede Wereldoorlog ging als een soort boze wind over mij heen.
Behalve dat ik een poos ondergedoken was in de Schermer heb ik er
feitelijk weinig last van gehad.
Heer Prins 1948
