pakketjes naar de meisjes toe. Ik zei wel eens tegen Thea: "moet je niet eens wat terug sturen?" Dan zei ze: "nee hoor, daar heb ik geen zin in." Ze ging hier in Limmen gewoon naar school, ze zat in de Communie heette dat toen. Wij zeiden tegen haar: "jij mag ook is het een beetje feest" Maar nee hoor, Thea wilde dat niet. En wat slaapt nog". "Nou dan komen we straks wel weer terug", zeiden we. Toen wij later terug kwamen was "ome Karel naar de voetbal"... Wij om. Alleen hun ome Rein kwam nog wel eens langs of stuurde zesde klas. In die klas werd je aangenomen, Plechtige H eilige aangenomen worden hoor, dan krijg je mooie nieuwe kleren en dan heel vervelend was, ze werd heel brutaal. Ze had hier een eigen kamertje dat ze zelf moest schoonhouden maar daar kwam niet zo veel van. Op een gegeven moment stonk het zo, er kwam zo'n nare lucht uit dat kamertje, maar ze deed er niets aan. Toen ben ik zelf maar eens een keer gaan kijken. W at bleek nou: ze had vuil maandverband in de plantjes gestopt. Daarnaast werd ze al brutaler, het kon voor ons echt niet langer zo. Zodoende zijn Anthon en ik op een zondagochtend naar Amsterdam gegaan om met haar vader te praten. Die woonde aan de Bloemgracht. Wij waren er tegen de middag. Een jonge knul deed open. Op onze vraag of meneer er was, zei de jongen: Ome Karel zijn toen naar de Zusters van Voorzienigheid gereden, maar die wilden Thea absoluut niet terug nemen. Ome Rein wilde de meisjes wel hebben. W ant met zusje Annie bj de familie Weij ers waren er ook problemen (zie het verhaal van Elly Wej ers hierna). Al met al een trieste geschiedenis voor die kinderen. l^as er ook tijd voor iets gezelligs Ja, we gingen s zondags vaak hier naar het Kraaiebos. Daar hadden de kinderen heerlijk de ruimte en ze konden lekker klimmen. Jaap Valkering met Jo van der Peet en de kinderen kwamen daar ook en dat was altijd heel gezellig. Met Sinterklaas zaten de kinderen al op de trap te wachten, want ze hadden hun stoeltje mogen zetten. Dan hadden we een lange plaat op schragen gezet en daar hadden we de cadeautjes opgezet, we hadden Spaanse rietjes tussen elk stapeltje gelegd. Ik weet nog: we hadden een pop met krulletjes voor Wil en voor Tiny een kale pop. N ou je begrijpt, dat was helemaal niks volgens Tiny. Die met krulletjes was veel m ooier. 23

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2016 | | pagina 24