Zelf ben ik eens naar
Uitg eest gefietstVader
gaf mij een adres op,
waar ik voor 11 gulden
een pond zout kon
krijgenMoeder was
dus wel heel zuinig met
het afgieten van de
aardappelenDe
ellende van de Duitse
bezetting werd steeds
erger. Jonge mannen
kregen een oproep en
werden verplicht in
Duitsland te werk
gesteld; hoofdzakelijk
om de oorlogsindustrie
op gang te houden.
Alle en degenen, die in
de agrarische sector
werkzaam waren, kregen een Ausweiss, een vrijstelling voor
uitzending. Alles stond in dienst van het leger: wegbarricades,
tankgracht; de Mi ent in Castricum werd gewoon gesloopt en
opgeruimd en fietsen werden gestolen.
In het weiland stonden honderden dennenpalen geplant; dit om
eventuele luchtlandingen te voorkomen. Wij hebben later veel van
deze palen omgezaagd om dit hout te gebruiken voor verwarming.
Er kon toen geen gas of elektriciteit worden gebruikt voor de
verwarming. Deze palen werden ook gebruikt om het eten te koken
op een klein kacheltje. Hierin moesten brokjes hout van 10 tot 15
centimeter in branden. Nu zou dat met het huidige gereedschap
geen punt zijn, maar in die tijd beschikte men over het algemeen
niet meer dan over een stomp bijltje en een botte handzaag. Dat
was slecht werken.
Maar dit alles was helemaal niets vergeleken met de grote ellende,
die vooral de joden in legio concentratiekampen hebben moeten
meemaken. Velen van hen hebben dit met de dood moeten
bekopen en dit wordt zelfs nog door diverse lieden ontkend.
73
