goed gegaan. Zij konden weer naar huis. Helaas is toch die hele
familie gedood door een bominslag.
Werk en in oorlogstijd
In die tijd werd ik opgeroepen en moest ik als Duitse ook werken
bij de Arb eitseinsatz. Ik moest naar Den Helder. Op de artillerie
werkplaats moest ik munitie schoonmaken. Er waren daar ook
Nederlandse vrouwen die wel met de Duitsers wilden samenwerken.
Na een paar maanden zei die chef daar: "Meissie, jij past hier
helemaal niet". Toen kreeg ik daar een baantje bij het veld
postkantoor. Daar werd de post voor de militairen verwerkt. Ik was
daar dag en nacht, maar ik mocht wel een enkele keer naar huis.
Verschillende keren is het gebeurd dat er bij Anna Palowna de trein
werd beschoten. Geleidelijk aan, het was al 1944, werd het in Den
Helder kritiek. De D uitsers zouden weer teruggestuurd worden,
maar ik wilde natuurlijk in Nederland blijven. Dus toen ik verlof had,
ben ik niet teruggegaan, maar heb ik me gewoon ziek gemeld.
D evrij ding.
Toen de bevrijding kwam, was natuurlijk iedereen blij in Nederland.
Bij ons thuis lag dat anders. Mijn vader was nog steeds niet terug,
67
