Herinneringen aan... recepten in de oorlog als onderwerp. In het
61
De tarwe met water en zout vermengen, daar koeken van vormen
ter grootte van een kleine hamburger. Vervolgens de koeken door
het tarwemeel halen en bakken op de verbrede kachelpijp tussen
de kachel (allesstoker) en de schoorsteenpijp.
Lékker met suikerbietenstroop! Nooit meer gegeten! Suikerbieten en
bloembollen waren werkelijk niet te eten!
roone
Sinaasappels, citroenen, dadels, kokosnoten etcetera waren voor
ons onbekend. Ik weet nog heel goed toen ik mijn eerste
sinaasappel kreeg van Kurt, dat was een Duitser die bij Tinus
Zandbergen zat. Geen idee dat je de schil eraf moest halen, nam ik
een hap van deze voor mij onbekende zuidvrucht. De smaak proef ik
nog steeds, wat was dat vies bitter, als gal! Ik spuugde het uit en het
heeft tijden geduurd, alvorens ik een sinaasappel probeerde te eten,
tot grote hilariteit van Kurt. Deze K urt kwam uit Hamburg, zoals later
bleek. Zijn hele familie is omgekomen bij de bombardementen van
Hamburg.
In de oorlogstijd werd ons wijsgemaakt dat krokusbolletjes pinda s
waren. Deze werden gepoft in de surrogaatfabriek bij het Stet. De
smaak zoals ik mij herinner was ietwat zoetig. Later bij het nuttigen
van een echte pinda ging ik wederom in de fout. Deze ongepelde
pinda stak ik ook zo in mijn mond. Heel smerig, vies en droog... ik
raad u niet aan om dit ook te proberen.
Zoals u heeft kunnen lezen, hadden we dit jaar In de rubriek
volgende nummer willen we graag de rubriek vullen met
herinneringen aan schoolreisjes.
De redacti e
