31
Graag wilden wij voor de leden de zogenaamde dure avonden
regelen. Daar bedoel ik mee, bekende schrijvers of een koor,
cabaretgroepen, mensen die interessante lezingen geven, daar
hangt nu eenmaal een prijskaa rtj e aan. Inmiddels was er al wat
meer contact met het Kath oliek Vrouwengilde. Zo zijn we op het plan
gekomen die dure avonden samen in het Parochiehuis te
organiseren. Dat waren altijd prima avonden. Ook diverse cursussen
zijn samen met het Katholiek Vrouwengilde georganiseerd. De
samenwerking was goed.
Intussen konden wij over meer geld beschikken. Rein, de man van
Thea Koelemeij, zat in de gemeenteraad en via hem hoorden we dat
wij bij de gemeente een subsidie konden aanvragen. Het was wel de
bedoeling deze subsidie voor educatieve doeleinden te gebruiken.
Voor meerdere dames was er nooit de gelegenheid geweest om nog
wat bij te leren. Vóór de jaren '60 was het motto toch Och, je trou wt,
en je man is de kostwinner. Jij als vrouw hebt geen beroep, kijk
maar op je paspoort. Nee, zes kinderen opvoeden en een
huishouden met een smalle beurs runnen is geen werk, of is het zo
veelomvattend dat er nog steeds geen goede beroepsnaam voor te
O
vinden is?
De jaarlijkse ledenvergadering hadden we zo ingericht om de
mensen te motiveren, vóór de pauze het officiële gedeelte en na de
pauze een bingo. Nu was er een oudere dame, die had het idee
van, ik kan alles wel gebruiken. Dus bij elke ronde riep zij al heel
gauw, "B ingo O mdat het altijd in goed vertrouwen gespeeld werd,
keken wij het nooit na, tot die avond dan. Gelukkig zei de dame die
naast haar zat, "Ik kijk wel even met haar mee". W at blee k? B ij elk
genoemd nummer, streepte zij een willekeurig nummer weg. Dat
nummer is het helemaal niet, zei haar buurvrouw. Ach zei die
dame, mijn ogen zijn ook zo slecht Daar hebben wij als bestuur
weer van geleerd.
Het digitale tijdperk deed zijn intrede bij de Plattelandsvrouwen. Veel
zaken hoefden niet meer handmatig. Er was wel één ding dat de
leden graag veranderd wilden hebben. Dat was de naam. Toen er
landelijk de Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen werd
opgericht, was het echt nog voor veel dames van het platteland.
Inmiddels was het de grootste vrouwenvereniging in Nederland
