M evrouw Stikkel, vertelt u eens hoe het is begonnen
te verhuizen, Ook daar woonden wij heerlijk, leuke buurtj es en
gelukkig ook een tuintje erbij, Het waren zulke fijne huisjes en zo n
leuk buurtje, dat toen wij hoorden dat onze huizen gesloopt moesten
worden voor de bouw van de nieuwe Cameren, heb ik z itt en huilen,
echt waar, Tegen Jan zei ik, En nu moeten wij nog naar een flat
ook! Dat was het laatste dat ik eigenlijk wilde, Mijn man is
ondertussen overleden, Nu kan ik zeggen dat ik hier op de flat, ook
weer heel prettig woon, Het is me meegevallen, En natuurlijk ben ik
heel blij met het balkonnetje met mijn planten erop, Ik zeg altijd, Je
moet het zelf maken
NEDERLANDSE BOND VAN PLATTELANDSVROUWEN
VROUWEN VAN NU
Het was in het jaar 1956, I edereen was bezig om de toekomst zo
goed mogelijk in te kleuren, In die tijd was er nog heel weinig voor
vrouwen en voor vrouwen rondom de Hervormde Kerk was er nog
helemaal niets, Bij het Katholiek Vrouwengilde waren zij niet welkom
en dat was voor velen van ons ook geen enkele optie, Als zij al naar
een vereniging wilden, moesten zij naar Castricum, daar had je de
Vereniging van Huisvrouwen, Maar dat naar Castricum gaan was
lang niet voor iedereen haalbaar, In zon situatie kun je gaan zitten
en denken, laat maar maar dan ken je de vrouwen van toen nog
niet, Met name Jo Voorn, Betsy Kieft, Nel van Til en ikzelf, Ag aath
Sti kkel, Wij hebben de k,,, hoofden bij elkaar gestoken en hebben
de Plattelandsvrouwen, afdeling Limmen, opgericht met de
doelstellingen, ontmoetingsplaats voor vrouwen die
- hart hebben voor hun leefomgeving
- hun creativiteit willen ontplooien
- aan hun persoonlijke ontw ikkeling willen werken
- hun stem willen laten horen in de maatschappij,
IVaar konden jullie terecht
In Ons Huis, naast de Nederlands Hervormde Kerk, daar woonde
toen Janus Vennik, Bij hem kon je altijd terecht als wij iets nodig
hadden, We mochten het kamertj e rechts naast de voordeur
gebruiken, Daarachter was een heel klein keukentje, Dat lag wat
27
