60
maar vooral de sociale vaardigheden moeten wel ontwikkeld worden
en dat geldt ook voor thuis. Maar goed, de tijd zal het leren.
Jij bent ook de oprichter van de Bridgeclub in Limmen?
Nou, niet alleen hoor, samen met Gerard Bolweg in 1979. E lk jaar
hielden de basisscholen in Limmen een voetbaltoernooi. Zo kwam
tijdens zo'n toernooi het gesprek over schaken; daar was ik les in
gaan geven op school. Met name Piet v.d. Heijdt was daar zeer
enthousiast over, dus mocht ik van hem diverse materialen
gebruiken. Dat heb ik zeven jaar gedaan.
Op de tennis kwam het gesprek over schaken en bridgen. Met name
Marijke en Gerard Bolweg waren gelijk enthousiast. Samen zijn we
het gesprek aangegaan met burgemeester Molhoek, ook bij de
tennis. Deze stond er helemaal achter. W e mochten de bovenzaal
van de Vredeburg gebruiken en kregen een startsubsidie van
zeshonderd gulden om de eerste materialen aan te schaffen. Er
moest een bestuur komen. Gerard Bolweg werd voorzitter, en ik -
Theo - penningmeester, wedstrijdleider en secretaris. Dat was in
1979.
Na één jaar hebben we Hans van Charldorp als penningmeester
ge vraagd. We zijn een uniek bestuur geworden, 34 jaar lang. Het
eerste jaar speelden wij om de veertien dagen. In het begin was dat
met een lijntje van acht paren. Een jaar daarna hadden we al twee
lijntjes. Die avonden moest ik wel bij de mensen langs om een
gulden contributie op te halen. Dat schreef ik dan op in ons grote
kasboek (schoolschriftje). Na ongeveer een jaar kwam Jan v.d.
Molen erbij. Jan was vanaf het begin heel actief betrokken bij de
club als rekenmeester. Dat betekende dat op de clubavonden de
uitslagen zelf werden opgeschreven. Door een paar rekenaars werd
het snel met een potlood ingevuld. Jan en ik gingen dan op
zaterdagochtend alles nakijken en de uitslagen verwerken. Dat was
nog vóór het computertijdperk.
WWanneer zijn jullie lid geworden van de Bridgebond?
I n 1985 zijn wij lid geworden. We deden vaak met toernooien mee
en zagen daar de computerkastj es. Daar zagen wij ook de noodzaak
wel van in. Nu waren wij al een paar jaar aan het sparen om een
lustrumfeest te geven, maar er werd besloten: dan maar geen feest
met een luxe buffet en een band, liever computerkastjes
