JAARLIJKS VIER WEKEN VAKANTIEWERKER
BIJ VALKERING SONS
In de zomervakantie van 1951 ik was 14 jaar, werkte ik voor de
eerste maal als vakantiehulp in de bollenschuur van Valkering
Sons. Het kantoor en de hoofdvestiging van het bedrijf bevonden
zich op de hoek van de Burgemeester Nieuwenhuisenstraat en de
Rijk sweg. De diverse schuren en loodsen omsloten het
kruidenierswinkeltje van Guu rtj e Verduin dat op de hoek van beide
wegen stond.
Het eerste jaar werd ik toegevoegd aan vaste medewerker Bernard
Meijer die me het vak moest leren. Hij leerde me ook hoe je
ongezien tussen de houten stellingen even in alle rust een sjekkie
kon roken. De medewerkers kregen steeds een klus opgedragen
van schuurbaas Engel Aafjes. Engel stond samen met zijn vader
aan een houten tafel waarop een grote berg tulpenbollen lag. Vader
en zoon telden de bollen, telkens in elke hand 5 bollen, tot de mand
vol was.
Er gingen er al naar gelang de maat, 1000 of 1250 in een mand.
Intussen deelde Engel, waarbij hij het tellen nauwelijks onderbrak,
opdrachten uit. Hij deed alles uit het hoofd en wist precies waar alles
stond en wat er moest gebeuren. Soms stonden er wel tien mannen
op een klus te wachten. Engel bleef kalm en had altijd voor iedereen
werk.
Hyacinten hollen
Een klus waar ik niet op zat te wachten was het werken in de
hyacinten. Een zieke hyacint verandert in zachte smurrie en stinkt
afgrijselijk. Tussen de half verlichte stellingen kon je daar nog wel
eens in grijpen. De stank raakte je de hele dag niet meer kwijt.
Bovendien kon je van het fijne stof van droge hyacinten een
afschuwelijke jeuk krijgen. Gelukkig had ik daar geen last van maar
er waren jongens die kronkelend van de jeuk met een waterstraal tot
bedaren moesten worden gebracht.
De hyacinten werden aan de onderkant uitgehold om er kleine
bolletjes aan te laten groeien. Dit secure werk werd weken
achtereen gedaan door Sijfert Molenaar en Kees D ekker (dikke
Kees) die bekend waren om hun droge humor.
53
