Je begeeft je op glad ijs als je over bijnamen wilt schrijven, want niet
iedereen heeft hier goede ervaringen mee. In de loop der tijd zijn
lange lijsten met Limmer bijnamen verzameld. Als je de verzameling
doorleest klinken de meeste bijnamen heel onschuldig. Ga je ermee
aan de slag dan blijkt dat het tegendeel waar kan zijn.
De volgende personen zijn persoonlijk benaderd en leggen zelf de
herkomst van hun bijnaam uit. Zij hadden hiertegen geen enkel
bezwaar, omdat aan hun bijnaam geen vervelend verhaal kleeft.
Kees D ekker oftewel Kees de Ket
Mijn opa (Kees D ekker) had zijn bijnaam de Ket te danken aan het
feit, dat hij met paard en wagen handelde in aardappelen, groenten
en fruit. Een ket is iets kleiner en feller dan een gewoon paard. Mijn
vader, Niek D ekker, nam de zaak over, maar had de bijnaam toen
waarschijnlijk al. Niek de Ket dus. Hij ventte in Limmen als
groenteboer met de kettenwagen en bracht voor de tuinders hun
producten naar de veiling en kocht daar ook in. Daar kwam
ongeveer 60 jaar
geleden een eind
aan, maar de
bijnaam "de Ket" is
nog blijven
bestaan, al ben ik
wel de laatste met
deze naam. Mijn
zoon wordt niet
meer zo genoemd.
De naam op mijn
huis is een
herinnering aan het
verleden.
doeree
Opa Huijsmans oftewel Vat Spak
Opa Huijsmans woonde in Ooltgensplaat op het eiland Go
Overflakkee. (Zijn standaardgrapje was. Vlak over Kee). Vanuit
Zeeland kwam hij in Limmen wonen. De Ze euwen spraken met een
bijzonder accent.
43
