24.00 uur 's nachts zaten ze met zijn allen aan de kip.
mannetje of vijf auto's ophalen in Venlo, of Afs chaffenburg in de
einde van een korte maar veelbewogen carrière en tot verdriet van
zijn talrijke trouwe supporters verkocht hij zijn motoren aan Tony
Kr oeze, zijn motorvriend. Terugkijkend op zijn motorverleden
constateerde hij, dat hij het niemand zou aanraden om deze sport te
gaan beoe fenen. Het prijzengeld is van dien aard, dat er geen droog
brood mee te verdienen is. Sterker nog, er moet alleen maar geld bij
in verband met onderdelen die stuk gaan en vervangen moeten
worden. Financieel en moreel ga je er helemaal aan onderdoor en je
wordt er ook nog een zenuwlijder van, zei hij. Het publiek verwacht
sensatie en op een gegeven moment zat je als een halve artiest op
de motor, de grenzen opzoekend en soms eroverheen gaand onder
druk van datzelfde vaak uitzinnige publiek, soms 30.000 man sterk.
Op 17 augustus 1963 werd er een lichtwed strij d gereden voor bijna
10.000 toeschouwers om de Gouden Helm. In het bijprogramma
werden ook twee heats verreden voor veteranen, waarbij Tinus
Metzelaar twee keer als eerste werd afgevlagd.
Tinus was een bijzondere man. Zo sloot hj eens een weddenschap
af met Toon Spuijbroek van café De L aatste Sprong in Uitgeest, dat
als hij in Amsterdam zou winnen, de eigenaar het hele gezelschap
zou trakteren op gebraden kip. Tinus won en bij terugkomst om
Met zijn ervaringen opgedaan in de motorsport, begon Tinus in 1954
een handel in tw eedehands auto s. Hij had af en toe al eens een
wagentje verkocht, maar nu werd het menens. Hij wilde een
betrouwbare handelaar worden en specialiseerde zich in jonge
auto s. In korte tijd kon men bij hem al een vrij goede keus maken.
De voorraad auto s en vrachtauto s groeide gestaag en Tinus reisde
dan ook stad en land af om bruikbare auto s op te kopen bij
particulieren en autobedrijven die auto s van het niet eigen merk
hadden ingeruild. Vaak vertoefde hij ook in het buitenland en was hij
genoodzaakt om te overnachten. Meestal gingen zij met een
buurt van Frankfurt, met zijn drieën op de achterbank. Hij hield van
een goed ontbijt en een goede maaltijd onderweg. W egrestaurant
de Molenhoek (nu van der Valk) in Mook was zijn favoriete stek.
Hij verkocht in die tijd (wij spreken jaren zeventig) veel Hanomags
en Opel B litz. De Opel B litz was een vrachtwagentje waar je toen
geen vrachtwagenrijbewijs voor hoefde te hebben. Tot 3.500 kg was
42
