over. Ik dacht: "wat denkt ze wel? Ze hebben hier geen schurft." Ook haar gewassen worden, ze schreeuwden dan van: "Marthaaaa, jij moet het doen". We mochten van haar ook niet op de rand van het bed van mevrouw Kaandorp gaan zitten, maar die zei tegen ons: "Je blijft gewoon zitten, hoor". Met de kinderen Kaandorp heb ik nog steeds contact." "Nog maar 16 was ik, toen ik Theo van de Park ontmoette bij de waren al blij als zij een fiets hadden. Theo werkte keihard van 's ochtends zes tot 's avonds tien uur, hij reed alle dagen over collega een pannenset van het merk 'Kat', in die tijd heel bijzonder, "ik moet het altijd met die ouwe troep hier doen". Zij was natuurlijk in nooit dat mams had gezegd dat zij en vader 's avonds naar de een maandag en dan ging ik 's avonds altijd naar de gym. Ik zou net gaan toen opeens "toet toet", stond Theo voor de deur met de vraag 19 leren behangen. Dat kwam zo: er zou ook een kraamverzorgster komen als het zover was en zij moest een eigen kamer hebben. Dus werd er een kamertje getim merd, achteraf bleef ze niet eens slapen. W at ze wel deed dat was een eigen bord en bestek mee nemen, en dat moest apart afgewassen worden. Daar was ik wel zo razend de kinderen hadden een kijkie op haar, ze wilden beslist niet door Hoe oud was je toen je verkering kreeg? Bakkummer oorlog, kermis bedoel ik, een jaar daarna waren we al verlo ofd. Theo komt uit een groot gezin uit Breezand (zijn moeder is ook overleden toen hij nog klein was). Hij werkte als vrachtrijder bij de firma Zandbergen en logeerde bij tante Bets en oom Jan van de Park, die woonden in dat smalle laantje aan de Dusseldorperweg. Theo heeft niet zo lang bij Zandbergen gewerkt, al vrij gauw kon hij bij de firma de W it terecht in Castricum. Later is hij voor de Wit in Den Haag gaan werken, daar een pakketdienst begonnen. Daarvoor woonde hij in Rijswijk op kamers. Zodoende had hij al jong een eigen autootje, dat had niemand in die tijd, de meeste jongens IJmuiden naar Alkmaar. We waren pas een paar maanden met elkaar toen hij van een kon kopen. Ik was er hartstikke blij mee. Jammer dat mams dan zei: getrouwd, het huishouden van vader was daarom al compleet. Ook in die tijd waren er de nodige botsingen thuis. Zo vergeet ik familie Admiraal zouden gaan vanwege een verjaardag. Het was op

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2013 | | pagina 20