spel, hopend op een spoedig einde van Hitler's macht. Ten einde 14 Een lichtpuntje Intussen was er goed nieuws van het front: de Duitsers waren Rusland binnengevallen. Voor ons was de hoop dat zij, net als Napoleon in 1812, dat avontuur niet zouden overleven. In 1943 kwam dat keerpunt: de Duitsers werden bij Stalingrad in de pan gehakt en wij wisten toen dat onze bevrijding naderde. Naderend onheil De Duitsers werden nerveus en probeerden alle zeilen bij te zetten om het tij te keren. Daarvoor moesten er meer arbeidskrachten en materiaal worden verkregen. W aar haal je da t? In de bezette landen natuurlijk. En dat kon alleen maar botsen Wij waren blij met het Duitse verlies, en waren dus vrolijk. En dat bleef voor de bezetter niet onopgemerkt; zij ging de touwtjes strak aanhalen. Uitgaansverbod werd vervroegd tot acht uur, radio s moesten ingeleverd, fietsen eveneens. Ook gebruiksvoorwerpen van tin, koper en aluminium moesten worden ingeleverd. Voor zover de voorwerpen niet voor het dagelijkse eten en koken nodig waren, lieten de mensen ze natuurlijk onderduiken. Het gebrek aan arbeidskrachten had tot gevolg dat het niet nakomen van de arbeidsplicht, zwaar werd gestraft. In de Burgerlijke Stand van de gemeenten waren alle gegevens van de bevolking vermeld. Zij zochten dan de gewenste leeftijd uit en stuurden een oproep voor de keuring, die meestal een formaliteit was. Om afgekeurd te worden, moest je wel goed toneelspel demonstreren. Sommigen zagen de oproep als een onafwendbaar noodlot en deden wat van hun werd verlangd: zij gingen naar Duitsland. Onderduiken was niet eenvoudig. Je had geen stamkaart en distributiebonnen meer, dus hoe kwam je aan eten? Op je onderduikadres hadden de mensen vaak zelf al eten tekort. Maar anderen probeerden het noodlot te tarten en speelden een raad doken zij onder. In de steden en dorpen begon een schrikbewind te heersen en op overtredingen werden zware straffen opgelegd. Velen werden gehouden als gijzelaars uit de gevangenis en als ergens een Duitser werd gedood, werden tien gijzelaars uit de gevangenis gehaald en

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2013 | | pagina 15