gecapituleerd. Orders van de commandant: "vanaf nu is alles wat daarvan kwam er een motorordonnans die zijn motorfiets midden op de startbaan voor het vliegtuig parkeerde. De piloot wenkte naar de militair zo van: donder op man, maar de militair melde zich bij Furolie met de melding dat Nederland was zich op Nederlands grondgebied bevindt eigendom van de Duitsers. Nu vertrekken zou een onrechtmatige daad zijn Daar moest de piloot het mee doen. Hij zat in een Duits vliegtuig en zijn vluchtende mensen waren Duitsers geworden, immers zij bevonden zich op het moment van de overgave op Duits gebied. Zo blijkt maar weer dat Militair gezag ook niet alles is. Oorlog is voor hen een schaakspel. ^Wie verliest gooit zijn koning om en feliciteert zijn tegenstander. Ik moest aan het drama Furolie denken toen ik Mladic en Karremans bezig zag met hun heildronk. Dit soort militair leeft nog in de riddertijd. En waarschijnlijk leren de jongens op de militaire academie hoe een officier zich dient te gedragen tegenover een tegenstander. Hoffelijkheid is voor hen belangrijk zo lijkt het, verliezen hoort daarbij. De oorlog lijkt voor hen een spel waar duidelijke spelregels bij horen en één ervan is dat je eerlijk bent tegen de overwinnaar en hem geen loer draait door iets achter te houden dat tot de oorlogsbuit behoort. Zo kan ik begrijpen waarom de officier op schiphol, Furolie en zijn mensen moest teleurstellen. Zo had hij dat geleerd. Bezet gebied Wat wij zo gevreesd hadden was dus gebeurd. De oorlogshandelingen bleven bij ons beperkt tot de bombardementen op het vliegveld B ergen. De L immers waren inwendig razend maar ook radeloos, zoiets hadden wij sinds 1795 niet meer meegemaakt, en toen waren de meeste Limmers blij met de komst van de Fransen: dat was nu wel even anders want het bewind van Hitler was ons al genoeg bekend door radio en kranten. Het duurde nog een paar dagen voordat de bezetter ook in Limmen arriveerde. Ik zie het zootje ongeregeld nog voor me: huifkarren met paarden ervoor. Nee, wij hadden ons dat machtige leger anders voorgesteld. Hun paarden werden in onze weilanden gedropt en dat was het eerste wat ze uit Limmen stalen. Maar daar zou het niet bij blijven, moesten wij in de jaren daarna ervaren.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2013 | | pagina 10