mij best kwalijk. Dan zei ik altijd: "Ik ben hier gekomen om de
mensen te leren kennen en hun talen te leren".
dat regelde hij. Op een avond kom ik aan met mijn autootje... toen
Nu in de verkoop
Na de jaren in Scandinavië ging ik bollen verkopen. H et ging
intussen overal wat beter, maar het was nog wel zo, dat er alleen
per gewicht geïmporteerd kon worden. Ieder land had zijn eigen
munt en we wilden niet dat er teveel deviezen verloren werden,
bijvoorbeeld: er mocht maar 2000 kilogram per jaar verhandeld
worden en meer niet. Maar ja, er zijn altijd mensen die wat meer
willen. Zo had ik een kennis, die had een vriend in Bergen, en die
voer met een Noorse boot elke week naar Amsterdam. Deze man
was bereid wat extra bijgoed (anemoontjes en dergelijke) te leveren.
Je moest alleen het havenpersoneel omkopen met sigaretten, maar
stond er een andere wacht, dus ik kon mijn handeltje niet kwijt. Daar
sta je dan. W at nu? Ik mocht alleen lopend naar de boot toe. Om
een lang verhaal kort te maken, met wat extra sigaretten is het me
toch nog gelukt. Dat was mijn privéhandeltje, dat had niets met Piet
Vooren te maken. De afrekening ging altijd per post, meestal in
dollars. Mijn schoonzus Afra en haar zus Alie volgden in Alk maar
een cursus. Zodoende wilden zij in Alk maar de cheques wel
inwisselen. Alleen het personeel van de bank zat dan wel wat te
grijnzen. Zij dachten dat de meiden dit geld als hoertjes aan boord
van Noorse schepen hadden verdiend.
In de winter ging ik bij de bollenboeren langs en verkocht daar de
bollen. Ook bloemen werden er verkocht, aan die Zweedse
importeurs. Daarvoor belde ik hier in Holland elke dag naar
Aalsmeer voor informatie over de prijzen. Daarna belde ik de klanten
in Zweden om de bestellingen op te nemen, want zij hadden elke
dag verse bloemen nodig. Ik wilde met het werk bij Piet Vooren
stoppen. Maar voor die tijd ben ik naar een handelsmaatschappij in
Oslo gegaan, die ook bloemen en bollen importeerde, daar heb ik
gevraagd of zij dat ook rechtstreeks met Piet Vooren wilden doen.
Dat was geen probleem. Zo kon ik op een knappe manier deze tijd
afsluiten.
Na deze tijd bij Piet Vooren ben ik nog een korte tijd samen met
Toon Nuijens aan het werk geweest in Duitsland. Daar had Toon
17
