Achteraf bleek dat het iemand anders was."
"Nou ja, ik kende hem natuurlijk
platters te bakken. En dat altijd voor een heel koppel. Je moet
rekenen, zelf waren we met zijn elven. Dan tw ee tantes uit
Amsterdam, en zes onderduikers. Dan waren er nog mensen die
langskwamen, die kregen ook een hapje eten. Mo eder was altijd
bezig. Als die geen gouden stoeltje heeft in de hemel! In die tijd
werd er altijd gedeeld.
Vader be taalde som s duiz end gulden vo or een m ud tarwe. Dat was
met zoveel m ensen z o weer op.
Die zoon van die timmerman uit Vught die heette Nico
Sc hapendonk. Hij kon wel z o m ooi ac c ordeon s pelen, z o ha dden we
toch nog prachtige avonden. Na de oorlog hadden ze iemand
opgepakt, van wie men dacht dat hij de Beul van Vught was. Toen
moest Nico Schapendonk nog komen om hem te identificeren.
En toen k wa m Joop in beeld?
al. Hij was bevriend m et onze
Engel. E n ik zag hem wel eens
bij Aaltje Buur. Joop was eers t
op onze Tinie, maar dat werd
niks Maar ik zag hem wel zitten,
ik vond hem best leuk! Dus wat
doe je d an? Ik wist dat Joop erg
handig was, dus ik naar de
familie Van der Ste en, vragen of
Joop langs kon kom en om dat
het strijkijzer van moeder kapot
was Ook heb ik s amen met
Rina wel eens de geit
losgemaakt en dan belden we bij
Van d er Steen aa n, en zeide n
we dat de geit was losgebroken,
dat we het beest zolang in h et
klompenhossie hadden gezet.
O p die manier zag ik Joop weer,
en het heeft gewerkt. Joop kwam vragen of ik
Pinksterrijden. Dat is een soort kroegentocht van
langs de kuststreek. Dan was je de hele dag op de
hem wilde
naar dorp
onderweg.
63
