moeder: "uw man is opgepakt, hij zit vast in Alkmaar. En uw zoons,
verhoord worden in Alkmaar". Dat was best spannend, want ja...
gedaan, want daar was hij zo gek op, en een fotootje."
"Vooral voor vader is het heel zwaar geweest. Voor die tijd noemden
staan, achter zo'n zwart fornuis, bezig met tarwepap te koken of
62
indragen, zonder dat het opviel. Maar helaas, op een gegeven
moment kwam er een man bij ons thuis en die zei tegen mijn
Dirk en Engel, die moeten met mij mee, want ook zij moeten
zouden die jongens wel hun mond kunnen houden? De jongens
kwamen thuis, maar vader zou naar Amsterdam gestuurd worden,
naar de W eteringschans. Daarna is h ij naar Amersfoort
overgebracht en later naar Vught. Daar heeft h ij vierenhalve maand
gevangen gezeten. Toen moeder wist dat h ij naar Amsterdam zou
worden overgebracht, heeft ze nog gauw aan Klaas Dekker
gevraagd of h ij naar Castricum wilde rijden met zjn motor, om aan
vader zjn bonkertje te geven. In zijn zakken had ze wat uien
Dat wa s zeker een hele moeilijke tijd voor iedereen?
ze hem altijd Dikke Dorus, m aar toen hij thuiskwam, was dat
helemaal weg. Hij was kaal en mager geworden en had abcessen
onder zijn armen. In die tjd dat vader daar in Vught zat, werkte daar
een tim m erm an. Dez e had mijn vader gevraagd of hi j hem kon
helpen, want zijn zoon moest onderduiken, en of vader een plekkie
had. Nou, pa regeld e dat wel eve n. Nat uurlij k kon die jon gen naar
Limmen gaan, en hij had een briefje meegegeven voor moeder. Dat
had die jongen in zjn schoen gedaan, maar door die vele uren lopen
was wat vader geschreven had op dat grove papier helemaal
versleten. Mo eder is met een potloodje langs de nog zichtbare
woorden gegaan en zo heeft ze het briefje kunnen lezen.
Dat vader thuiskwam, was het helemaal mijn vader niet meer die wj
hadden en hij is ook nooit meer de oude geworden. Voor die tjd in
Vught was het zo, dat op zondagochtend, als vader in de haardstoel
zat, kropen wij kind eren le kker bij hem op schoot en gin gen zijn
haren kammen en zo. Ma ar dat was helemaal over. Vader wilde er
nooit met ons over praten. Al leen met een man uit Hilversum, die bij
hem in dat kamp Vught gezeten had, met die man ging hij aan de
loop en sprak h ij over die rott ij d
Thuis moest natuurlijk ook alles doorgaan. ^V e hadden altijd
onderduikers over huis. En mijn moeder maar koken! Ik zie haar nog
