morgens begin ik, tot 's avonds tien uur. Dan wordt het wel wat, vind
"Doe maar bij mij in de tuin, daar is meer ruimte". Toen ben ik voor
ik. Als de mozaïeken gecentraliseerd zouden worden naar de
Koningsdam, dan stopte ik ermee. Ma ar gelukkig gaan we gewoon
door. In de Vrede burg-tuin staan die moza ïe ken toch het allermooist!
Ta.ViimH,
ico
o rrie
roo g
Herinneringen van Otto Bruschke
Ik was een jaar of vijftien en ging samen met Nac Kaandorp en
Gerard Tuijn een werkstuk maken, een olietanker die gebroken was.
H[j lag in de tuin van Jan O ud aan de Bogerdlaan. Piet Voorn zei:
mezelf begonnen en ik had natuurlijk aan Tiny een hele goeie, en ik
heb een geweldige trouwe groep mensen, waar ik van op aan kan!
Ik vind het leuk om van afv almateriaal iets bijzonders te maken. De
ideeën moeten eigenlijk iets actueels hebben, want de
herkenbaarheid van de bezoekers is erg belangrijk.
Kees Kaandorp uit Bretagne wilde daar een winkeltje aan huis
beginnen. We hadden hier in Lim men de Sacre Coeur gemaakt en
hebben het jaar daarop in Plomeur dat werkstuk weer opgezet, en
dat is een heel groot succes geworden. Ze rekenden op 6000
bezoekers m aar het werden er 60.000! H et bouwwerk blijft daar
zeker drie weken staan. Jan Nuyens was in Parijs voor zaken en tot
54
