door de gaten heen. Wat nu? Het leek me zo'n geweldig idee. En 's nachts was ik daarmee klaar en het zag er toch wel aardig uit. Dus 's morgens in de tuin gezet, gelukkig hielp Cees Bakker daar ook bij, want zo'n grote narcis is loodzwaar. Daar stond dan mijn naar mijn kunstwerk te kijken en zijn commentaar was: "kijk nou, wat leuk, een inktvis!" "Houd u hond vast". Toen meester Mok langsliep, zei hij: "dat klopt niet, je moet schrijven "uw hond". Maar ja, er was geen ruimte bijna voor een 'w', dus hebben we er maar 'de hond' van gemaakt. 52 Herinneringen van Gerda Kuyper-Bruschke Vanaf 1966 woon ik in de Bos malaan en samen met Corrie Bakker- Vrugt, maakten wij als echte Limmers een moza ïe kWij gingen ook naar een voorlichtingsavond van het mozaïekencomité. Vanaf dat moment wisten wij het: we gaan het anders aanpakken. Al lebei in de eigen tuin en iets maken van andere bloemen. Volgens het comité leenden die zich er uitstekend voor. Ik ben altjd al verzot op de trompetnarcis geweest, dus die wilde ik gaan maken. M j n echtgenoot gecharterd, om van gaas een grote narcis te maken. Dat ging allemaal prima. Dan de narcissenkoppen zelf nog, want meestal zijn die alweer weg zo eind april. Ma ar gelukkig, bj de firma Seignette lagen ze er nog. Mj n bedoeling was om in de gaten van het gaas een stuk of drie narcissenkoppen te steken, met een beetje Bison Kit aan het gaas vast. Het werd toch mooi! Ma ar na een paar uren waren de narcissen slap geworden en verwelkt, ze vielen zo toen wist ik het: natuurlijk moet ik geen ljm gebruiken, maar naald en draad. Uiteindelijk had ik daar toch ervaring mee, ik had vroeger heel wat bloemenkransen geregen. Het was inmiddels vrijdagavond tien uur. Ie dereen g ing naar bed en ik gi ng m et naald en draad alle bloemkoppen aan de onderkant aan elkaar vast rijgen. O m vier uur bijzondere pronkstuk, in de zon. Na een paar uur zag je de blaadjes verschrompelen. Tot overmaat van ramp staat er een klein jochie Herinneringen van Siem D roog Ik werkte bij Siem Koot aan de Dusseldorperweg, die had ook elk jaar een mozaïek en dan help je natuurlijk mee. Zo hadden we op een keer een mozaïek gemaakt over hondenpoep en eronder gezet: Het is ook wel gebeurd dat toen het moza ïe k zover klaar was, het niet door de schu ifd euren naar buiten kon. ^V e hebben de ramen eruit moeten halen om het moza ïe k naar buiten te krijgen.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2011 | | pagina 53