jaren op een beun. Het bloemen halen was alleen niet zo prettig. 't keer werd dat "Big City". De plattegrond van Amsterdam met al z'n verkeer stop toen het loodzware, met duizenden bloemen beladen s pandoek 4.20 meter de lucht in werd gedragen. Tien mensen ve rw erkten gezamenlijk 60.000 s p elden door even z o vele hyacintennagels. Na afloop van de bloemendagen moesten de kopspelden uit het piepschuim, ontdaan van de nagels, worden gespoeld en gedroogd, en zoveel mogelijk de volgende keer als hergebruik dienen. W at een karwei was dat weer. Herinneringen van Corrie Bak ker'Vru gt Vele jaren hebben wij meegedaan met moza ïe ken maken. De eerste W as vaak een gevecht om alle kleuren in de vuilniszakken te krijg e n S ommige personen kregen altijd voorrang met de aparte kleuren. Dat gaf scheve gezichten en gemopper. Dus moesten we ervoor zorgen dat we op tijd waren. In de loop der jaren is de verdeling van de bloemen gelukkig verbeterd. Soms hadden we echt geen idee wat we moesten maken. Er kon dan gebeld worden met het Mo z a ïe ken Comité voor ideeën. Eén grachten. Vanwege de drugs zat er een houten figuur rechtop met een injectiespuit in de arm. Dit kwam niet erg over. Er werd meer naar de beun gekeken dan naar het figuurtje. Som migen vonden het een kleurig spinnenweb! Ma ar er werd wel naar gekeken en daar deden we het voor. O ok hebben we met een deel van de straat mozaïeken gemaakt. Ieder jaar werd een nieuw thema gekozen. Het was erg leuk, gezellig en goed voor de onderlinge band. Het viel alleen niet mee om iedereen elk jaar weer enthousiast te krijgen. De één na de ander viel af en zo ging het na een paar jaar weer over. Het moza ïe ken maken is ook best wel veel werk en het kost ook aardig wat geld door de spelden, tempex, lijm, et cetera. O ok de mensen die komen helpen blijven vaak de hele dag en eten/drinken mee. W e hebben altijd vreselijk gelachen en soms zelfs gehuild als het niet lukte om de letters scherp te krijgen. M aar als het moza ïe k er eenmaal stond, dan waren we trots en voldaan. Een weekend lang een rij geïnteresseerd kijkende mensen door de straat (met de fiets /auto of te voet), dat was waar we het voor deden. 51

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2011 | | pagina 52