goede zaken met 'confectie naar maat'. Bij de klant thuis werd uit
beugels om auto's die niet goed op de handrem stonden, tegen te
Na verloop van tjjd begonnen de bewoners van het platteland
steeds meer de stad te ontdekken als winkelstad, hetgeen mede
mogelijk gemaakt werd door beter openbaar vervoer en later, eigen
vervoer. De klandizie van de boeren en tuinders op het platteland
nam langzaam maar zeker af. De drie of vier pakken die Jan aan de
klant toonde konden niet op tegen de volle rekken van onder meer
C&A. Hij wist nog wel wat oudere klanten te behouden maar de
jongere generatie ging zijn eigen weg. Hij deed nog een aantal jaren
een bundel stalen de stof uitgezocht. Hij nam vervolgens de klant
mee naar een herenco nfe ctie fa briek aan een van de grachten in
Amsterdam. Daar werd de maat van de klant genomen, waarna het
pak na een paar weken werd afg eleverd. Soms moest de klant nog
een keer naar de fabriek om te passen. Immers, de lichaamsmaten
van zijn klanten weken nogal eens af en toonden de sporen van
noeste arbeid. Jan ha d het er maar dru k mee, voor ee n kl eine om zet
moest h[j veel moeite doen.
Zo zat h[j op een dag in Amsterdam met Piet van Kessel, de
elektricien, bi j de W esterkerk in Amsterdam koffie te drinken na een
bezoek aan een herenco nfe ctie fa brie k. O ok dochter Ria was mee
om inkopen voor de winkel te doen. De M orris M ajor, de opvolger
van de Ford, stond geparkeerd aan de Prinsengracht. O p de gracht
ontstond een oploopje. Ze gingen eens kijken wat er aan de hand
was. Er werd een auto uit het water getakeld. Een groene M orris
"Barst, dat lijkt jouw auto wel, Jan", zei Piet van Kessel. Piet had
gelUk. De kades van de grachten waren nog niet voorzien van
houden. M et de Mo rris is het nooit meer goed gekomen.
Jan Pijnappel
47
