Alles wa s zeker erg duur in die tijd? Ik, Corrie, als oudste, weet nog dat ik voor een zusje een jurkje heb genaaid voor haar aannemen en dat moeder voor ongeveer 3 meter stof 90 gulden moest betalen. Me neer Hilkman had een winkeltje in de Langestraat in Alkmaar; die man kwam altijd met zijn "poepezak" langs; van hem had mjn moeder kousjes gekocht voor 22 gulden. Je was in je jeugd ook vaak bruidje in de kerk, dat vond je mooi. Ik weet ook nog te herinneren van die schietpartij, dat was vlakbij ons huis. Dat was die keer dat mevrouw Haanstra doodgeschoten is Bij ons thuis lage n er toe n een hele hoop mensen in de ga ng te schuilen. Ik zat op dat moment in de kerk, daar werd toen ook geschoten, ik vond dat heel eng! Er kwamen regelmatig kassiesvrouwen langs. Mo eder gaf ze altijd kleren mee, zoals vrou wtj e Schouten uit Alk maar, di e had een heel groot gezin en ze kon alles wel gebruiken. Voor Sinterklaas liet mijn moeder mij bij Ma van der Peet plooirokjes 33 en bloussies naaien, want dat mochten ze thuis natuurlijk niet zien. H oe ging het met het bedrijf van vader? Dat viel niet altijd mee; zijn auto had hij onder het hooi bedolven. En als er razzia kwam, dan ging vader tussen tw ee pl afo nds in schuilen. O mdat het eerst een danszaal was geweest met een hoog pl afo n d hadden onze ouders er een laag pla fo nd in gemaakt en was er ruimte tussen ontstaan en daar kroop vader dan in. Hij heeft er ook wel eens een geit in gegooid met een deken eroverheen om te voorkomen dat de Duitsers het beest vonden. Zo gebeurde het dat vader opgepakt zou worden. Gelukkig is hij weg weten te kom en; hij heeft toen zes weken bij Jaap de W aard in Egmond aan de Hoef ondergedoken gezeten. Mo eder moest toen ook haar huis uit, wij kinderen werden hier en daar ondergebracht. Ma ar na drie dagen is moeder toch weer naar huis gegaan, ondanks 33 dat het verboden was. W eten jullie nog andere dingen uit jullie jeugd? Dat wij op Nieu wj aarsdag ons nieu wj aarswensje gingen opzeggen bij de burgemeester en bij de Firma Valkering, dat was de gewoonte. En dat als je een cent kreeg, je daarmee naar Trijntje Dekker aan de M iddenweg ging, die had gelukstoffees voor 1 cent. 41

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2011 | | pagina 42