deed alsof ik zo gewillig was als wat, maar dacht bij mezelf: "Ais wy zo druk, ze kunnen niet zomaar gaan schieten". Terwijl ik onder "Bent u met het transport belast?" "Ja", zei Edam. "Dat transport marechaussee". Dat was in een villa tegenover het station. W at was er intussen gebeurd... Ad van Delft was met een rotgang op het Beste Piet, eigenlijk moet ik zeggen: "geweldige vertellerWat heb in Amsterdam zyjn, dan vlucht ik in de massa weg. Het is daar altyjd begeleiding op het perron in Castricum stond te wachten, kwamen er een paar mannen van de marechaussee, Zij vroegen aan Edam: gaat niet door, komt u maar mee naar het kantoor van de fietsie naar Beverwijk gereden en heeft daar samen met de heer van de Kieft een V rjgeleidebe w js gemaa ktVandaar heeft Ad van Delft naar de marechaussee in Castricum gebeld met de mededeling dat het wel goed zat met mijn papieren, Ik heb echt geluk gehad met de heer Van de Kieft en Ad van Delft, want het is meerdere keren gebeurd dat mensen die net als ik gevlucht of ondergedoken waren of krantjes hadden verspreid of clandestien geslacht, gevangen werden gezet, Als er dan een Duitser doodgeschoten was of iets dergelijks en er volgden represaillemaatregelen, dan werden deze gevangenen gebruikt als gijzelaars, hetgeen ze vaak met de dood moesten bekopen, Daarna ben ik ondergedoken geweest op een boerderij in de Boekelemeer, Daar heb ik het geweldig naar mjn zin gehad, Dan is de oorlog voorbij en komt mijn Scandinavische periode, Daarover de volgende keer meer, jij een super geheugen, en wa t kan je alles boeiend vertellen. Je weet nog zoveel van vroeger, daarom gaan we volgend jaar zeker hiermee verder. Ik dank je bij deze alvast hartelijk voor dit ho ofd stuk en kijk naar het vervolg uit. Gerda Kuyper-Bruschke 25

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2011 | | pagina 26