automonteur, maar door de oorlog waren er bijna geen auto's. (als mannen onder elkaar) hadden afgesproken: "we laten hem barsten, we komen gewoon om half negen!" Toen ik de volgende ochtend op de Leringkamer kwam, zei Pastoor De Wolf: "Piet van de Steen, waar was je vanochtend?" Ik mijn verhaal, dat iedereen er vóór was... toen kreeg ik toch een lel om mijn oren! En Pastoor De Wolf zei: "En nou d'r uit, ik wil je nooit meer zien!" Wat was het alles, waarop meester Mok zei: "dat is wel jammer, dan kan je niet aangenomen worden". Later is meester Mok nog naar de pastoor zei meester Mok tegen me: "J e mag wel aangenomen worden, maar dan moet je eerst je excuus aanbieden". "Nee", zei ik, "dat doe ik Zodoende ging hjj werken bjj Gerard Driessen, Zjj maakten daar van alles (oventjes, pispotten) en dat was voor Joop kaassie. Hij heeft daar een prac httij d gehad. Gerard Driessen was een man vol humor, die zelf ook van alles aanpakte. Joop ging er elke dag blijd naartoe. Later is Joop een eigen bedrijf begonnen. Ik mis hem nog versc hrikkel jk. Alie de jongste, die is na de Huishoudschool eerst bij moeder blijven helpen, want Ma rie was intussen getrouwd. Daarna is Al i e gaan werken bij Glorie, een zelfbedieningszaak in de Torenstraat in Castricum. Die was van de broers van haar man (toen nog haar verlo ofd e En nu Piet zelf Het was voor ons een kwartiertje lopen naar school. Je had in die tijd P astoor De W olf en die maakte behoorlijk de dienst uit. Die vond dat de kinderen elke dag voor schooltijd naar de kindermis moesten. Dan moesten we na die kindermis om half negen op de Lering zijn. Daarom mochten we wat later op school komen. Ik vond die dwang maar niks, en meerdere jongens met mij. Dus wij geval: de andere jongens waren wel naar de kindermis geweest. Ik werd naar de klas van meester Mok gestuurd en vertelde hem gewees t om voor mij een goed woordje te doen. De volge nd e dag niet, want ik heb niks gedaan! Pastoor moet mij excuus aanbieden, want hij heeft mij een klap gegeven Me ester M ok zei niks, maar volgens mij dacht hij er ook zo over. Later heeft hij het wel zo voor elkaar gekregen dat ik werd aangenomen, maar het was wel beter als ik verder mijn mond hield. 21

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2011 | | pagina 22