Jaargang nr. 24 2010
Dat schieten was ook niet voor ons bedoeld, maar zoals wij later
hoorden, voor Piet Weyers (de bakker). Piet was op de vlucht en in
het bosje ging hij plat op de grond liggen toen er geschoten werd.
Het was voor de eerste keer dat wij ons hol gebruikten en het bleek
wel dat wij nog veel moesten leren. Zo hadden wij geen eten of
drinken, wisten wij ook niet wanneer het sein op groen kwam. Dus
zaten wij stomweg te zitten en een beetje te kletsen.
De reddende engelen
Hoe verder de uren verstreken, hoe erger onze magen gingen knor
ren. Van een ontbijt was geen sprake geweest en ook ons
middagmaal mochten wij vergeten. Dat was toch een goede
oefening, want in de volgende keren hadden wij daar allemaal in
voorzien en werd er geen honger en dorst meer geleden in onze
veilige haven. Ja zelfs een klein lichtje in de vorm van een katoentje
7
Radioberichten door Koningin Wilhelmina
